بگو متانُم بگو مخوانُم،
قَدِ صد سال نورى مه كه انرژی دارُم،
اينا داستان دارن مه د دلِ ديالوگ ،
حتى دمبورم زده مره ساز پيانو!
كده مروم بوله زندگى كه غربيه،
همچي دارم، ولى د دل تو سرديه ،
حسادت مگه جهان تو جعليه ،
حماقت نكو بكش دندانهاى عقليره .
برو يَره برو اِلا بده خليفه،
اعلاميه زَدَن كلِ كارا دادن نتيجه،
زر دستايم همچى خو رديفه ،
چپ و راست بره مه تو رول كو باز ظعيفه، هنرمند وطنى ده تقلاى حقيقت ،
پرستش نژادى و طرفدار قبيله،
يك تنه مشُم اِستاد، امسال،
زده مروم بچش مه د دولتاى غريبه!
پرغم پر درد پر تشفيش
همی افكارا كده قلمشه وحشی،
طعم غربته چشيده د سختى
و نممانه هدفايش ناق شوه زخمى،
او خوده د ای بازى مشناسه ،
زندگيره مگُم او كه كده مره پشتازه ،
امده كه قلب رپه يك تنه بشكافه ،
مفامى كه متانه مفامى كه مسازه!
چى كدَن ای كونيا كه چند ساله رپ كدن،
پيسه ندارى بزن نان خشكه د بدن،
گردن لفظايم دَبَل تر از كرگدن،
عمل كده كارای مه نمكُنُم رنگ عوض
د ای بازى گنگ ما از اولم اوله،
ميرمفتونى يا كه شهرام شب پره،
زدنى كُلِتان پيش مه خو خم كده،
دريغ نكو درى رپه جا انداختُم يك تنه
صدايم د كُلِ شاره مشنوی هرطرف،
كابل تا پاريس شده كاراى مه بدرقه،
رپ كدن فِك كدى بچم جادو جنبله،
طرز فكر ناو داروم طلاييه حنجره،
هستم بلد نكو فره، گاييدُم مه سليقره،
چن ساله ده ای كارى نديدی تو نتيجه ره،
معلومه ای روزا بَچِم كى د درى قوى تره،
قلم مه پديديه، پرداخت كدن هزينه ره!
مِگى جالبه كه كارمه،
درميارُم بچم از ای راه مه نانمه،
رپ درى نياز داره مه ووريره كاملاً،
زندگی د كامه بوله نزده خو بالمه!
بيا بشين سربحث، نگو چی رقمى زد،
برم شيك داده مره بوله خودِ خديجه،
كُلِ چيزه دارِم بوده بچش پولش همشه،
نكو شورشه بيشتر،
نکو حرکت که مشه رتتته
کدِ ما هرکی اینجه چپ شوه اخرش کفنه
هرچی مخوانم هم بره جوانایه وطنه
حتی پدرت کله زد خَی اِلا بته اَتنه،
هنوزم روی سفيدُم چیزی که از مه سیاه شد دفتره
چون نمکنم رنگ عوض مه توووریره هردقه
مِدانُم که مِمانُم و کار مدُم رد دَ رد
تِر مکنُم گیمِ رپَ مرحله دَ مرحله
صد رقمه فیصله شد کدم هرکی كته كد
خلبانی تر مکنُم روزوشب هفتره
دیگه د ویدیو پُشته زدنی والایت گپ نزن
زبانه تو هنوز نیاز به تُخمِ کفتره
اقه سوختاندم بوله دیگه بالا نمیه نفس
یک کیلو چای ساوز چون گردنم دَبَله
گنگِ ما اورجیناله از شما بَدَله
یکی پَکَره دوتا دیگه د پَره ست
ازمه پُر مشه پیپرِم
شما زره کِر مرِن
ما آمدم که پِش برم و جر بدم
افرا گنگ هسته لیبلم
، مفامى خو بچش اگه رپَ اِلا هم بدُم مِمانه سلسله م.