Vil du me lye eg kvea kan Om einkvan nytan drengjen Alt um han Olav Åsteson Som heve sovi so lengji Å det va Olav Åsteson Som heve sovi so lengji Han la seg ned um joleptdagen Å sterkan svevnen fekk Vakna kji fyrr um trettandedagjen Då folkji åt kjyrkjun gjekk Å det va han Olav Åsteson Som heve sovi so lengji Han la seg ned um joleptdagen No hev han sovi so lengji Vakna kje fyrr um trettandedagjen Då fuglane skoke vengji Å det va han Olav Åsteson Som heve sovi so lengji Han vakna kji fyrr um trettandedagjen Då soli rann i lie Då sala han ut flotan folen Han ville åt kyrkjun rie Å det va han Olav Åsteson Som heve sovi so lengji Presten stende fyr altari Og les upp lestine lange Olav set seg i kyrkjedynni Fortele draumane mange Å det va han Olav Åsteson Som heve sovi so lengji Gamle menner og unge Dei gjeve etti gaume Alt med han Olav Åsteson Fortele sine draume Å det va han Olav Åsteson Som heve sovi so lengji Eg la me ne um jolepdagen Å sterkan svemnen fekk Vakna kji fyrr um trettandagjen Då fokkji at kjyrkjun gjekk For månen skine å vegjine felle so vie Eg hev vori meg upp mæ sky Og nedatt mæ havi svarte Den som vil mit fotspor fydde Han lær kji av blidom hjarte For månen skine å vegjine felle so vie Eg hev vori meg upp mæ sky Og nedatt med havsens grunna Den som vil mit fotspor fydde Han lær 'kji av bliom munna For månen skine å vegjine felle so vie Eg hev vori meg upp mæ sky Og nedatt på svarte dikji Eg hev set åt heite helvite Og ein del av himmerikji For månen skine å vegjine felle so vie Eg hev fari ivi vigde vatnet Og ivi dei jupe dalar Eg høyrer vatn men ser de inkji Unde jori so mune de fara For månen skine å vegjine felle so vie Eg er so trøytt å færemo Og inna so mune eg brenne Eg høyrer vatn og fær de inkji Unde jordi so mune de renne For månen skine å vegjine felle so vie Inkji neggja soten min Inkji gjødde min hunde Inkji gol dei ottefuglan Der tottest meg vera underleg For månen skine å vegjine felle so vie Eg va meg i auromheimi I mange nettar å trå Det veit Gud i himmerik Kofår mang ei nau eg såg For månen skine å vegjine felle so vie Eg kan noko av kvòrjom Og difyri tikjest eg fro Eg va longe i moldi mòka Ha eg tott den dauen god For månen skine å vegjine felle so vie Fysste eg va i uteksti Eg for ivi tynnyr mo Sunde gjekk mi skarlakskåpe Og neglan av kvòr min fot For månen skine å vegjine felle so vie So va eg meg uteksti Igjenom den tynnyr-ring Sunde gjekk mi skarlakskåpe Og neglan av kvòr min fing For månen skine å vegjine felle so vie Kjem eg meg at Gjallarbrui Ho henge so hågt i vinde Ho er oll me gulli slegji Å saum i kvòrjom tindi For månen skine å vegjine felle so vie Ormen høgge å bikkja bite Og stuten stend midte på leii Tri er tingji på Gjallarbrui Og adde er gramme og vreie For månen skine å vegjine felle so vie Bikkja bit å ormen sting Og stuten stend å stangar Det slepp ingjen ivi Gjallarbrui Som fedder domane vrange For månen skine å vegjine felle so vie Eg hev gjengi Gjallarbrui Ho er bå bratt og lei Vassa so hev eg dei Våsemyran No æ eg kvitte dei For månen skine å vegjine felle so vie Vai so hev eg dei Våsemyran Der heve kji stade meg grunn No hev eg gjengji Gjallarbrui Mæ rapa mòll i munn For månen skine å vegjine felle so vie Eg hev gjengji Gjallarbrui Og der va krokane på Men eg totte tyngre dei Gaglemyran Gud bære den dei sko gå For månen skine å vegjine felle so vie So kom eg meg at vòtno dei Der isane brunne blå Gud skaut dei i hugjen min Eg vende meg derifrå For månen skine å vegjine felle so vie Eg va meg i auromheimen Og ingjen der eg kjende Berre ho sæle gudmor mi Med raudaste gull på hende For månen skine å vegjine felle so vie Så tok eg av på vetterstig Alt på min høgre hònd Der såg eg meg ti paradis Det lyser ivi vene lònd For månen skine å vegjine felle so vie Der såg eg atte gudmor mi Meg mune 'kji bet'e gange Reis du deg ti Brokksvalin Der skal domen stande For månen skine å vegjine felle so vie Kjem eg meg at pilegrimskyrkjun Der va meg ingjen mann kjende Berre ho gode gudmor mi Mæ raue gull på hendi I Brokksvalin der ska domen stande Der kom færi noranti Og den rei no so kvasst Fyri rei Grutte Gråskjeggji Alt mæ sit store brass I Brokksvalin der ska domen stande Der kom færi nordantil Det tottest meg vere vesst Fyri rei Grutte Gråskjeggji Han rei på svartan hest I Brokksvalin der ska domen stande Der kom færi sunnanti Den tottest meg vera best Fyri rei sakte Såle-Mikkjel Han rei på kvitan hest I Brokksvalin der ska domen stande Der kom færi sunnanti Og den rei no so tvist Fyri rei sankte Såle-Mikkjel Og neste Jesum Krist I Brokksvalin der ska domen stande Der kom færi sunnanti Ho tottest meg vera trå Fyri rei sankte Såle-Mikkjel Og luren undi armen låg I Brokksvalin der ska domen stande De va sankte såle-Mikkjel Han blæs i luren lange Å no skò adde såline Fram fyri domen gange I Brokksvalin der ska domen stande Men då skolv adde dei syndesåline Som ospelauv for vinde Å kvòr den kvòr den sål der var Ho gret for syndine sine I Brokksvalin der ska domen stande Det va sankte Såle-Mikkjel Han vog i skålevikt So vog han adde syndesåline Burt til Jesum Krist I Brokksvalin der ska domen stande Eg såg meg einom drengjen Den fysste eg vart ved Liten småsvein bar han ti fangji Og gjekk i jorda til knes I Brokksvalin der ska domen stande Kjem eg meg at manni dei Og kåpa den va bly Hass arme sål i dessum heimi Var trong i dyre tid I Brokksvalin der ska domen stande Kjem eg meg at mònno dei Dei bar på gloande jord Gud nåde dei fatige såline Som flutte deildir i skog I Brokksvalin der ska domen stande Kjem eg meg at bonno dei Dei støje so hågt på glo Gud nåde dei synduge såline Ha banna burt far å mor I Brokksvalin der ska domen stande Kjem eg meg at Syslehusi Der va trollkjeringan inne Dei stoge kjinna i raudaste blodet Det va so tung ei vinne I Brokksvalin der ska domen stande Der æ heitt i helvete Heitar hell nokon hyggje Der hengde dei pivi ein tjyrekjesli Braut nedi ein presterygge I Brokksvalin der ska domen stande Sæl æ den i føisheimen Fatige gjeve sko Han tar inkji berrføtt gange På kvasse heklemo Tunga talar og sanning svorar på domedag Sæl æ den i føisheimen Fatige gjeve ku Han tar inkji sumlug gange På håge Gjallarbru Tunga talar og sanning svorar på domedag Sæl æ den i føisheimen Fatige gjeve brau Han tar inkji rædast i Auromheimen For hòrske hundegau Tunga talar og sanning svorar på domedag Sæl æ den i føisheimen Fatige gjeve kònn Han tar inkji rædast på Gjallarbrui For kvasse stutehònn Tunga talar og sanning svorar på domedag Sæl æ den i føisheimen Fatige gjeve mat Han tar inkji ræast i Auromheimen Anten fyr hæ-i hell hat Tunga talar og sanning svorar på domedag Sæl æ den i føisheimen Fatige gjeve klede Han tar inkji ræast i auromheimen For håge kjellarbræo Tunga talar og sanning svorar på domedag Gamle mennar å unge Dei gjeve etti gaume Det va han Olav Åsteson No hev han fortålt sine draume Å det va han Olav Åsteson Som heve sove so lengji