Na'stirnið
Hrapar ört, fellur það niður, stefnir a' jörð
Ójarðneskt
Himininn klauf, rignir ösku, kæfir allt li'f
Rautt, landslagið allt dautt
Gnæfandi to'm, stormhri'ð
Na'ttmyrkrið svart, umlykur allt
I' mörg þu'sund a'r, drottnar
Úr norðri
þreifandi fjall, kjaftur kletta,
Kry'ndur ryki og mold
Do'msdagur
Dreginn a' brott, kraumar bergið,
Hraunstreymið fyllir mitt hold
Er rauð stjarna birtist mi'num draumum i'
Skal veruleiki tvi'strast um stund
U't læðist o'heflað afl, vi'ddarlaus vera
Vitstola, brengluð og brotin,
Vitund mi'n hverfur a' brott
Rautt, landslagið allt dautt
Gnæfandi to'm, stormhri'ð
Na'ttmyrkrið svart, umlykur allt
I' mörg þu'sund a'r, drottnar
Úr þokukendu rökkri e'g se' glyrnur,
Kvikindislegar, þær stara svo dju'pt
Me'r til mestrar undrunar e'g virði fyrir me'r
það o'mennska i' me'r sja'lfum
Loks hef e'g auðgast vitneskju að æðri tilgang,
E'g veit hvað koma skal
Dy'rð se' þe'r nafnlausa to'm
Dy'rð se' þe'r svartasta no'tt
Dy'rð se' þe'r að eili'fu