Veit hún Heimdallar Hljóð um fólgið Undir heiðvönum Helgum baðmi; á sér hún ausast Aurgum fossi Af veði Valföðurs. Vituð ér enn eða hvað? Ein sat hún úti þá er inn aldni kom Yggjungur ása Og í augu leit: Hvers fregnið mig? Hví freistið mín? Allt veit eg, Óðinn, Hvar þú auga falt, í inum mæra Mímisbrunni. Drekkur mjöð Mímir Morgun hverjan Af veði Valföðurs. Vituð ér enn eða hvað? Valdi henni Herföður Hringa og men, Fékk spjöll spakleg Og spá ganda, Sá hún vítt og um vítt Um veröld hverja. Sá hún valkyrjur Vítt um komnar, Görvar að ríða Til Goðþjóðar; Skuld hélt skildi, En Skögul önnur, Gunnur, Hildur, Göndul Og Geirskögul. Nú eru taldar Nönnur Herjans, Görvar að ríða Grund valkyrjur.