Nú leitar, brýtur og reikar, Minn hungraði heimsmyndar hugur, því fávis tunga án máttar hans mælir. Þröngar dyr til frelsisins Opnast með fórnum. Hugur sjálfstæðis aðskilur sig Frá undirgefnum peðum valdatafls. Tálsýn ein er þeirra sérhvert val. Lærdómurinn liggur grýttum vegi á, Sem feta þarf án andans nautna. Nú leitar, brýtur og reikar, Minn hungraði heimsmyndar hugur, því fávis tunga án máttar hans mælir. Ég ferðast. Svo lengi sem ég man hefur hann Barist þungum þönkum í. Ungur, gamall, í fylgd og einsamall. Morgundagins lof glepur máttlausan manninn. Við regnbogann hann eltist, að eilífu nafnlaus. Með hjartanu byggjum við eigin brú Og yfirstígum óttann. Yfir fjöll, hjarn og mjöll ég fór en fékk þó ei svörin öll. Vits er þörf þeim er víða ratar.