Narzędziem jestem we własnych rękach
Sępem, co skręcił kark barankowi i rozszarpał węża
Ze wszystkich sił pragnę krzyczeć: "Oto jestem!"
Lecz z płuc krwawa piana tylko wypływa
♪
Szum wypełnia jasne przestrzenie
Wiję się i umartwiam
Komnaty ciała wypełnia próżna żółć
♪
Na obraz i podobieństwo
♪
Narzędziem jestem zepsutym
Stworzonym by wątpić, upadać
Zdeformowaną kalką szczytnej idei
Strugą trującego deszczu
♪
Rozpraszam mrok
Zarzynam jasność
Moje imię
Szarość
♪
Dostrajam zmysły
I przeczuwam irracjonalnie
♪
Rzeczywistość
Wibruje nieustannie
♪
Rozpraszam mrok
Zarzynam jasność
Moje imię
Szarość