Er isch ersch grad säxi gsi Us em Chindergarte cho Uf Oschtre hät's en Thek gä Mit Chuefäll hinedra Am Zischtig sinds dänn losmarschiert Mit suber putze Schue Er zäh Schritt vor dä Mueter her Voll Stolz em Schuelhus zue Er hät id Schuel tärfe go Go lerne läse und schribä Und dä Lehrerin zeige wie gross er scho isch Er hät uf zwänzg scho chöne zelä Und dä Chopfstand ohni d'Händ Und er hät sich so gfreut uf di andre Chind Än guete Bueb mus flissig si Dä Fritz isch immer flissig gsi Doch wänn dänn s'Frölein Frage stellt Dänn fallt em meischtens gar nüt i Äs Sternli, wer kein Fähler hät De Fritz hät nie eis gha Drum hät er halt bim Nachber gluegt Zum au emal es Sternli ha Bald scho hät sichs tütlich zeigt Dä Bueb chunt nöd rächt na Drum hät de Chlaus ä Ruete brachtdä So sträng er sich dänn scho no a Im Früelig häts dänn Zügnis gä Dä Fritz wott nüme hei Di andre händ en usglacht Und er brüelet lisli, ganz elei Und er hät id Schuel müse go Go lerne läse und schribe Und schribe und läse und läse und schribe Und am Platz hocke bliibe und stille si Wer scho nöd drus chäm söll wenigschtens aständig si Bald vierzg Chind i dä vierte Klass Dä Fritz am Schwanz debi Dä Lehrer meints zwar guet Doch wenns em ushänkt haut er wüetig dri Mal rüert de Fritz drum ä Schiben i Will er hät gar nöd gschwätzt Und Ende Jahr da hänts en dänn id Sonderschuel versetzt D'Mueter hät guet zuegret Aber s seg halt scho ä Schand Er stiert nu vor sich hi und bringt kä Muul meh abenand Im Spunten isch dä Vater ghockt Vom Schaffe turschtig gsi Politisiert und referiert, sich gwundred über di fräche Chind Und er hät id Schuel müese go Zum ä andere Lehrer Wo gfunde hät, d'Chind törf mer ja nöd verwöhne Grad di tumme Schüeler mües mer früe gnueg dra gwöhne Mit Fliess bin re eifache Arbets z bliibe D'Schuelziit isch jetzt schnäll verbi Dä Fritz verrist kei Strick Er hett no gern Konditer glernt Und isch dänn id Fabrik D'Wuche dur än Arbetstier Am Wuchenänd dä Grind voll Bier So chan er ä wertvolls Glied i däre Gsellschaft si Und da hät d'Schuel fertig bracht Vo luter läse und schribä Häts nümm ganz glanged än Mänsch debi z'bliibe Wie's ächt witergaht, wenn er sälber Chind hät Chasch nu hoffe, s'heg eine en ugrosses Herz