موا بِرَم تَهنا بَشُم
تَهنا فقط وا سایَه خو
ساعت تلخ رفتِنِن
مه خوب اَفَهمُم غایه خو
دو روز ِتلخ زندگی
قصّه ی تلخ مُردِنَه
اُمید یَک رو زندگی
دنبال خو وا گور بُردِنَه
ای دل دِگَه گولُم مَزَن
مه بِشتِه گولِت ناخارُم
برگشتِن اینین ای سفر
دُمبال خو بِی تو نابَرُم
ای دل دِگَه گولُم مَزَن
مه بِشتِه گولِت ناخارُم
برگشتِن اینین ای سفر
دُمبال خو بِی تو نابَرُم
آدم پوچی مثل مِه
کجا بریت که جاش بشت؟
با چه زبونی گپ بزنت
تا یکی آشناش بشت؟
موات از این جا دور بشم
جایی برم که چوک اره
غیر از خیال خوب خوم
چیزی نهسته تو سرم
ای دل دِگَه گولُم مَزَن
مه بِشتِه گولِت ناخارُم
برگشتِن اینین ای سفر
دُمبال خو بِی تو نابَرُم
دُمبال خو بِی تو نابَرُم
دُمبال خو بِی تو نابَرُم
دُمبال خو بِی تو نابَرُم