اگر پنهان بود پیدا، من آن پیدای پنهانم
و گر نادان بود دانا، من آن دانای نادانم
همای گلشن قدسم نه صید دانه و دامم
تذرو باغ فردوس ام، نه مرغ این گلستانم
من آن هوشیار سرمستم، که نبود بی قدح دستم
نگویم نیستم، هستم، بلی هم این و هم آنم
سپهر مهر را ماهم، جهان عشق را شاهم
بتان را آستین بوسم، مغان را آفرین خوانم