تا به جفایت خوشم، ترک جفا کرده یی
این روش تازه را، تازه بنا کرده یی
راه نجات مرا از همه سو بسته یی
قطع امید مرا از همه جا کرده یی
دوش ز دست رقیب ساغر می خورده یی
من به خطار رفته ام یا تو خطا کرده یی
کار فرو بسته ام هیچ گشایش نداشت
تا گره زلف را، کار گشا کرده یی
من ز لبت صد هزار بوسه طلب داشتم
هر چه بمن داده یی، وام ادا کرده یی
با خبر از حال ما، هیچ نخواهی شدن
تا نکند با تو عشق، آنچه بما کرده یی