Boşverdim artık hiç bir şey umrumda değil benim
Sürekli dertlerimi öğüten bir değirmenim
Yaşamak bundan ibaret değildi sanırım
Ya da siktir et belki tam vaktidir delirmenin
Dilimde küfürler buna yakın çevrem alıştı
Çünkü 17 yaşımda gerçek acıyla tanıştım
Savaştım kabuslarla direndim savaştım
Çocukken geçmeye korktuğum mezarlıkla barıştım
Umutlarla yaşıyorum ben defterimde serzenişler
Bir parça huzur istedim lakin onuda vermemişler
Bir yukarı bir aşağı akabinde vazgeçişler
Bir yukarı bir aşağı en sonunda kaybedişler
Herkes gibi bende istemiştim iyi bir gelecek
Bu şehri terk etmek istedim bir yer yoktu gidecek
Masalın sonunda bir kurşun beyni delecek
8 Yıldır bekliyorum o gemi bir gün gelecek
Hayal kırıklıklarıyla dolu bir gün daha
Bugünde pencerem buğulu dostum yaralarım kanar
Hayallerimde çoktu yarına dair veremedim karar
İnan ki anlatamam 25 yıl nasıl geçti zaman
Boşverdim artık etrafımda dönen oyunları
Sakın bana anlatma sende kalsın yalanların
Çünkü hayli sıkıldım sonu yoktu bu palavranın
Şimdi yolunu arıyorum ben geçmişimden kurtulmanın
Hiç bir vakit dinmez içimde kopan bu fırtınalar
Sabırla yürüyorum da bitmiyor hiç tiyatrolar
Yanlış yapan başkaları fakat bendim sorgulanan
Suç işleyen başkaları fakat bendim sorgulanan
Bıktım artık insanların sahte sıfatlarından
Gereksiz tavırlarından ve renkli yalanlarından
Suskun olmak bazen iyidir çıkarcı ortamlarında
Bir kaç tane dostum oldu en zor zamanlarımda
Kasvet çöktü şehre dışarıda hava kararmış
Sürekli çayla sigara moruk dişlerim de sararmış
Bu ölümlü dünya herkese bir mezarmış
İyiler hep yerinde saymış ve kötüler kazanmış