Nefesi al, taşı çakralarına vur
Bildiğin hislerle yerlere savrulacak
Sandım gene haklı olanlar
Zamana mahkumlar
Nefesim, al beni yak
Yangınlara mahkum olan gayretim ah yarınlar
Yarınlara mahkum olanlar
Yanan o masumlar
Zehir zemberek bugün dilim zehir zemberek
Bil, yeniden yazıyor olmam, delirmem demek
Sevin bence de yağmur kahve yerin pencere
En kolayıydı zorlandığım yemeği elinden yemek
Devirmek neden? Dizdiğim taşlarımdı hatıram
Sebebi yok, ortaokulun başlarında yazdıran
Kapatmıştım defterimi, açmadığımdan kârlıca
Ve ilham su oldu, içimin yazlarında yağdılar
Kalın bi' sayfa oldu, parça pinçik küllerim
Dirilmek, delirmektendi. Alçak indik üstlenip
Takvimler paradoks. Ben anca bildim güz değil
Hayatın zorlu bir sınav seninse hep cüssen iyi
Gaflete düşmek kahır, zordu hep seçimler
İnanç dediğim şu duygu, yoktu pek içinde
Toprak yüreğime bir de zift döktüler, içim dert
Zar zor kalanları, söktüler içimden!
Alın teriyle farklı olur hep kazandığın emeğin hakkı
Geriye baktım boş (çokça) bana kazandın demeyin hakkım
Yazdım attım azdı hatrım, ne kış ne yazdı battım
Sözlerimle bir darağacı yapıp, sonra astım aklımı!
Nefesi al, taşı çakralarına vur
Bildiğin hislerle yerlere savrulacak
Sandım gene haklı olanlar
Zamana mahkumlar
Nefesim, al beni yak
Yangınlara mahkum olan gayretim ah yarınlar
Yarınlara mahkum olanlar
Yanan o masumlar
Kırılmaya mecalimiz kalmadı hakikaten
Ben bazen de duvara konuşuyorum, bana bakma sen!
Güldüğünde dünyaları önüne sermek yetmez
Yakmak gerekir buna ne boş kalır yazmak hem!
Nefesi gören nefsi atar, üstüne toprak atar
Sen suysan, sana bulanmadan ölür mü toprak adam?
Çok verilmez az kalana, bol verilir çok kalana
Hayat böyle adaletsizdir, sahte onca çaba!
Bu kanun terazisinde, canlı görünen herkes eşit
Beş asırdır gözlerin kapladı, önüme gelme deşip
Kaça sığdık, özlemin kalmadı. Ölüme erle eşiz
Ya bakındık gösterip almadık, bugüne gelmemişiz
Hain kunduzlar, çevreliyor yerden eşip
Sanki aklım çıktı sevme diyor her gebeşi
Kendini sev, barışık ol ve de ki gelmez eşin
Bu hayat okulunda yıllarım tahta, dert tebeşir!
Nefesi al, taşı çakralarına vur
Bildiğin hislerle yerlere savrulacak
Sandım gene haklı olanlar
Zamana mahkumlar
Nefesim, al beni yak
Yangınlara mahkum olan gayretim ah yarınlar
Yarınlara mahkum olanlar
Yanan o masumlar