Bağrıma bastığım bu koca boşluk yerini yadırgamadan
Ağrıma astığım şu deli öfkem tenini bağışlamadan
Kurşunlar yırtılırken döndüm savaş meydanına
Doğrulup söylendim o arsız şeytanıma
Bu zor ve kor beni yakar bırak
Tamam yine seni bilir durak
Tutup diker beni ama kurak
Yüreğine
Yarın gibi bana sorar uzak
Neden yine bunu duyar kulak
Keser gece beni bir kör bıçak
Üzerine