Må du bli hørt?
Må du bli sett?
Syns du ikkje du får nok igjen
Om du gjer din kunst til meg?
I det minste gjer han til deg
Koffor holder du på med det du gjør?
Du må spør deg sjøl
Tenk, tenk om ingen så på
Ville du fortsatt?
Ikkje for du vil, men for du må
Kun for deg sjøl, ikkje for ein nasjon
Det er det som ville vært en sensasjon
Må du bli kjøpt?
Må du bli drept?
Og stilla deg ut for en kver pris
Er det ingen bønn?
Ingen foldne hender?
Ingen tråd som sterkt nok tvinner
Tvinner seg rundt din fot
Og tvinger deg til å slå rot?
Så du kan voksa deg stor og sterk
Heilt for deg sjøl, i ro, ikkje for en nasjon
Det er det som ville vært en sensasjon
Hold mi hånd som en skulptør holder sin form
Ingen pirker på den som er hugget i stein
Du er så nær perfeksjon
Del av en natur
Så det må vær en gud som står bak
Og tenk om det var til seg alt han har skapt
Ikkje for oss, eller vår nasjon
Det er det som ville vært en sensasjon
Me kan stå tett som to strå
Eller kver for oss om me må
Og vinden kan knusa så hardt han vil
Det betyr ingenting om både du og meg sko knekka
Om i en flod me drukna
Om du og meg sko stå i brann
For me er allerede i flammer
Og i bakken våre frø sko grodd
Og me sko spirt igjen, me to
Kun for oss sjøl, ikkje for en nasjon
Det er det ville vært en sensasjon
Ikkje for du vil, men for du må
Kun for deg sjøl, ikkje for ein nasjon
Det er det som ville vært en sensasjon
Ikkje for du vil, men for du må
Kun for deg sjøl, ikkje for ein nasjon
Det er det som ville vært en sensasjon
Ikkje for du vil, men for du må