Vi kom i fjor mot mørketia Spekkhuggera i flokk På tok inn Ofotfjorden For å se om her var føde nok Vi hadde vært her før for lenge sia Nu drog vi på det treddevte året Så nån gang så vaka æ rundt Lilandsgru'un Mens æ sendte ungeran avgårde Før æ orca ikkje æ orca ikkje meir Hær e alt som livet ga mæ; Vil dåkk ha mæ bærre ta mæ For æ orca ikkje meir For en Killerwhale kan ingen frata å tømme fjordan for sølv Vi lage ripe i havoverflata Vi sluke saltvann som øl Ikledd de kviteste skjorte Med sorte skinnvesta på E vi som en attraksjon å regne Mektig, vakker som få Men æ orca ikkje æ orca ikkje meir Her e alt som livet ga mæ; Vil dåkk ha mæ bærre ta mæ For æ orca ikkje meira Æ ville jo for evig surfe bølga I stede for å strande heden Men æ kan love dåkk at det tar på ja å være på toppen av næringskjeden Så da æ kjente at æ svømte på det siste Fant æ ei strand i nærheten av kirkegår'n I Evenesvika i det grønneste vann Dær hæva æ ryggfinna for siste gang Og som en akterutseilt fembøring sklei æ inn mot land Før æ orca ikkje æ orca ikkje meir Her e alt som livet ga mæ; Vil dåkk ha mæ bærre ta mæ For æ orca ikkje meira Men hadde æ visst at æ sku bli kledd naken Og stilt ut i galleria Da sku æ vel ha klart æ kryssa fjor'n Og stranda på andre sia Men æ orca ikkje æ orca ikkje meir Her e alt som livet ga mæ; Vil dåkk ha mæ bærre ta mæ For æ orca ikkje meira æ orca ikkje æ orca ikkje meir Her e alt som livet ga mæ; Vil dåkk ha mæ bærre ta mæ For æ orca ikkje meira