Me treftest på ein fest i Gulsvik Der gamle Krøder'n ligg so blank Eg vart so varm i hjarterota Ho va so fin ho Birgjit Lien Me gjingo ut og nedåt strånden Og djupe Krøder'n blinka blå Eg såg ho Birgjit inn i augu'n Dei voro djup, og like blå Ho hadde stakk og sylv i bringa Ho hadde hår so langt og mjukt Ho va so raud og fin i kjako Ho va so fin ho Birgjit Lien Men so ein dag so kom ein tater Med krullut hår so svart som bek Han reiste rundt og selde bøka Slik treffte han ho Birgjit Lien Då eg vakna dagen ette, dæ va like ette at sole hadde stae upp Fann eg ein brevlepp med håndskrift'n henn Birgjit Der skreiv ho at ho for alt i verden ikkji vilde gjera meg noko illt Men ho hadde vorte hugtikjin i denna tater'n med svart, krullut hår So no går eg og sviv neve Krøder'n der eg og ho Birgjit brukte gå Og dæ'æ like fyri eg kasta meg på vatnet, for eg greie ikkji leva Utta ho Birgjit Lien Ho hadde stakk og sylv i bringa Ho hadde hår so langt og mjukt Ho va so raud og fin i kjako Ho va so fin ho Birgjit Lien Ho va so fin ho Birgjit Lien