ALF - ERIK BYE Erik Byes minnesang til vennen Alf Prøysen Det gjekk en kjempe gjennom læinjet Og hain va' ydmjuk om han va' stor Hain trådde varsomt på væg og vidde, Og hain fór itte med store ord. Og itte veit je, men jammen trur jeg, At han var redd for å setta spor. Men spora sto der, Og spora står der, Og i dom blømer ein sommardag. I æille lier, på æille stier, Der kan du kjinne hass andedrag. Og itte veit je, men jammen trur jeg, Vi vart eit varmere folkeslag. Hain gjorde sliten, men rak i ryggen, Han tente lys over gråbeinskveld (?) Hain sang for æille, men helst for unga, Og dom veit best at'n Alf var tell. Og itte trur je, men jammen VEIT JE, Om han er borte, så lever'n vel. (Fann ikkje tekst på internett, så har skreve ned det eg har høyrt - gjerne korriger det som er feil)