Δεν πρέπει να φοβηθείς, μα ν' αλλάξεις
Η ζωή έχει ανακατατάξεις
Κι όσο φοβάμαι αλλαγές, τόσο αλλάζω
Κάτω από την πόρτα σου φωνάζω
Κι όπως όταν άλλαξες τη συμπεριφορά σου, είπα πάσο
Με μάτια που κοιτάνε ψεύτικα εγώ τρομάζω
Και τις άμυνες δομώ, με τον καιρό κόβω τα ευχαριστώ
Και μετά εξαφανίζομαι, χτίζομαι
Από την αρχή δώσε μια αφορμή
Και ποτέ δεν θα μ' έχεις εκεί
Συγχωρώ μια στο τόσο μονάχα τους φίλους μου
Μονάχα αυτούς που μοιράζονται τις ελπίδες μου
Κι όχι μ' όσους φύγαν μ' ένα όχι
Όσους φύγαν απ' το πρώτο πρωτοβρόχι
Δεν συγχώρησα ποτέ μου τυπικά
Απλά μίλησαν πολύ κι είπα καλά
Και πίστεψα πολύ ότι μια πλάτη δεν γυρνά
Ότι όλα τα κενά που με γέμισες θα γέμιζαν ξανά
Μα καλύφθηκαν με αίμα από τις μαχαιριές στην πλάτη μου
Όσο έτρεχες για να σώσεις το τομάρι σου
Τέλος φωνάζω απόψε
Τέλος, δεν θέλω αλλά πάρε-δώσε
Τέλος, επαφές μαζί μου κόψε
Τέλος, τελικά δεν μου άξιζες
Τέλος φωνάζω απόψε
Τέλος, δεν θέλω αλλά πάρε-δώσε
Τέλος, επαφές μαζί μου κόψε
Τέλος, όλα αυτά εσύ τα προκάλεσες
Φωνάζω τέλος, δεν μ' ακούει κανείς
Δεν είσαι τίποτα μπροστά στο πέρασμα μιας στιγμής
Κι είναι φορές που πέφτω κάτω, μην ανησυχείς
Δεν θέλω να σε ξαναδώ αν θέλεις να με ξαναδείς
Ξέρεις, φωνάζω τέλος, δεν μ' ακούει κανείς
Δεν είσαι τίποτα μπροστά στο άκουσμα της σιγής
Θέλω να μη σε ξαναδώ μπροστά μου αν μπορείς
Είναι παιχνίδι αυτό θανάτου-ζωής
Κρύψε τα φύλλα σου
Κοίτα στα μάτια μου, πες μου ψέματα (ψέματα)
Ακόμα δεν έμαθα, κοίτα να 'ναι πειστικά
Φύγε μετά, έχασα που σ' εμπιστεύτηκα
Κοίτα στα μάτια μου, πες μου ψέματα (πάλι)
Ακόμα δεν έμαθα, κοίτα να 'ναι πειστικά
Φύγε μετά, το μόνο που ξέρεις να κάνεις καλά
Κοίτα στα μάτια μου, πες μου ψέματα (ψέματα)
Ακόμα δεν έμαθα, κοίτα να 'ναι πειστικά
Φύγε μετά, έχασα που σ' εμπιστεύτηκα
Κοίτα στα μάτια μου, πες μου ψέματα (πάλι)
Ακόμα δεν έμαθα, κοίτα να 'ναι πειστικά
Φύγε μετά, το μόνο που ξέρεις να κάνεις καλά
Νιώθω κενή
Όσα λέγαμε είπα απόψε να πιω να ξεχάσω
Νιώθω κενή
Όσα σου 'δωσα απόψε είπα φωτιά ν' ανάψω να κάψω
Νιώθω κενή
Όσα αγάπησα ξέχασες κι όσα μου χάρισες ξέγραψες
Νιώθω και νιώθω και νιώθω και νοιάζομαι
Κι απ' όσα ήμουν πια είμαι μισή
Ο έρως ντράπηκε, η αγάπη χάθηκε, το πάθος μαράθηκε
Σε μια καρδιά που το δάκρυ όταν την ακούμπησες σκούριασε
Σ' ένα σώμα που από τον πόνο μούδιασε
Σ' το ορκίζομαι σ' ό,τι έχω ιερό
Κάποιος που αγαπούσα σου 'μοιαζε
Ένα αγόρι φεύγει, μία κατάρα μένει
Ένα κορίτσι κλαίει, σχέση καταραμένη
Ένα αγόρι φταίει που ένα κορίτσι άλλαξε
Ένας καημός τη μεγάλωσε
Και μ' όποιον αγάπησε πια νιώθει ξένη
Φωνάζω τέλος, δεν μ' ακούει κανείς
Δεν είσαι τίποτα μπροστά στο πέρασμα μιας στιγμής
Κι είναι φορές που πέφτω κάτω, μην ανησυχείς
Δεν θέλω να σε ξαναδώ αν θέλεις να με ξαναδείς
Ξέρεις, φωνάζω τέλος, δεν μ' ακούει κανείς
Δεν είσαι τίποτα μπροστά στο άκουσμα της σιγής
Θέλω να μη σε ξαναδώ μπροστά μου αν μπορείς
Είναι παιχνίδι αυτό θανάτου-ζωής
Κρύψε τα φύλλα σου
Κοίτα στα μάτια μου, πες μου ψέματα (ψέματα)
Ακόμα δεν έμαθα, κοίτα να 'ναι πειστικά
Φύγε μετά, έχασα που σ' εμπιστεύτηκα
Κοίτα στα μάτια μου, πες μου ψέματα (πάλι)
Ακόμα δεν έμαθα, κοίτα να 'ναι πειστικά
Φύγε μετά, το μόνο που ξέρεις να κάνεις καλά
Κοίτα στα μάτια μου, πες μου ψέματα (ψέματα)
Ακόμα δεν έμαθα, κοίτα να 'ναι πειστικά
Φύγε μετά, έχασα που σ' εμπιστεύτηκα
Κοίτα στα μάτια μου, πες μου ψέματα (πάλι)
Ακόμα δεν έμαθα, κοίτα να 'ναι πειστικά
Φύγε μετά, το μόνο που ξέρεις να κάνεις καλά