Внимание! Перевод текстов выполнен автоматически. Возможны неточности и неполнота перевода. Мы прилагаем все усилия для обеспечения точности перевода, но рекомендуем использовать его только в качестве общего ориентира.
Η Καλυψώ μου έκρυψε για πάντα την ΙθάκηКомпания "Калипсо", я спрятал навсегда ИтакаΠροσπάθησε και μ' έπεισε σχεδόν πως δεν υπάρχειОн пытался и меня почти убедил, что не существуетΜα εσύ είσαι εκεί κι αυτό μου αρκείНо ты-там, а для меня этого достаточноΝα ταξιδέψω ως του κόσμου αυτού την άκρηПутешествовать, как в мире этого краяΓια σένα πέθανα στου έρωτα την μάχηДля тебя я умер у любви битвыΓια σένα δέθηκα σε εκείνο το κατάρτιДля тебя любя в этом мачтеΓύρισα τη γη και κάθε μου πληγήЯ вернулся на землю, и все мои раныΠυξίδα έκανα και μπρος σε εσένα χάρτηКомпас я сделал, и вперед тебе на картеΤον άντρα μου σαν τον πολύτροπο τραγούδαМоего мужа, как πολύτροπο пойΠου πλήθος διάβει και τόπους αφού πάτησε του έρωτα το κάστρο το άγιοЧто толпа διάβει и места после того, как переехал в любви, замок святогоΚαι πολιτείες πολλές εγνώρισε πολλών βούλες ανθρώπωνИ в штатах много познал многих точками людейΚι ατέρμονη τυραννία τράβηξε στα πέλαγα η καρδιά τουИ бесконечной тирании нажал на πέλαγα сердцеΓια να σωθεί κι αυτός παλεύονταςДля того, чтобы спастись, а он боретсяΚαι να δει τη μέρα του γυρισμούИ, видя, день обратноΤα χρόνια περνάνεГоды летятΟ ήλιος κάθε μέρα λάμπειСолнце каждый день сияет,Αλλά με μαγεύει λιγότεροНо меня очаровывает менееΤο σώμα της μου 'δωσεТело мне далΜα δεν το πόθησα κι ας ήτανε το ομορφότεροНо не πόθησα и пусть она была самой красивойΗ θάλασσα μόνο κατάλαβεМоре только он понял,Τι έπνιγα μέσα μου τόσο καιρόЧто душила во мне так долгоΚι απ' τα μάτια μου στάζει η αλμύρα της κάθε πρωί που ξυπνώА из глаза сочится моя αλμύρα каждое утро, что я просыпаюсьΚι ο πόνος θερίζει ώσπου να κοιμηθώИ боль пожинает пока спатьΚαι εκείνη ζητάει ξανά να της δοθώИ она просит опять ей отдамся тебеΘεά μου και νύμφη μου και ΚαλυψώМоя богиня и нимфа меня и КалипсоΜου λέει Μείνε εδώ και θα σου τραγουδώОн мне говорит, Оставайся здесь, и я тебе поюΘα σε φροντίζω και θα σ' αγαπώЯ буду заботиться о тебе и я люблю тебяΤο κουρασμένο κορμί σου από τις κακουχίες θα κάνω αιώνιο εγώУтомленное тело от трудности я вечный яΜα ξέρω πως βλέπει πως δεν το μπορώНо я знаю, что он видит, что я не могуΜου λέει Είσαι ελεύθερος, δε θα εμποδίσω τον νόστο σου εγώМне, говорит, Ты свободен, я не буду мешать его νόστο тебе яΚι όμως αν ήξερες, λέειНо если бы ты знал, - говорит онΠοια πάθη η μοίρα πάνω στο πλοίοКакие страсти судьба на кораблеΣου γράφει προτού πατήσειςОн пишет, прежде чем нажатьΤο χώμα σου το πατρικόЗемлю твою девичью фамилиюΘα σκεφτόσουν διπλά το να φύγειςЯ думала о двойной уйтиΚι ο πόθος θα έμενε μαρμαρωμένοςА желание останется μαρμαρωμένοςΣαν άγαλμα για μια γυναίκαКак статуя для женщиныΠου αξιοζήλευτο δεν έχει τίποτα καιКоторые, конечно, хорошая, не имеет ничего иΔεν αρμόζει μαζί της καν να συγκριθώНе подобает с ней даже сравнитьсяΞεφτισμένη μου πυξίδαΞεφτισμένη компасΤα κύματα παλεύω απ' τη σανίδαВолны драться из доскиΖεϊμπέκικο βαρύ, σπονδή στην ΣτύγαΖεϊμπέκικο тяжелый, возлияния в ΣτύγαΧάρισμά τους η Ιθάκη να τους πειςДар их Итака сказатьΞεφτισμένη μου πυξίδαΞεφτισμένη компасΤης επιστροφής τον δρόμο βρήκαОбратный путь я нашелΚαμιά Ιθάκη δε μου αρκεί γιατίИногда Итака мне не достаточно, потому чтоΤο σώμα σου είναι η μόνη μου πατρίδαТвое тело-моя единственная родинаΑγαπημένη μου νύμφηЛюбимая нимфаΜε περιμένουν στο σπίτιМеня ждут домаΜα όσα μου έχει γραμμένα η ΛάχεσηНо, что было написано у ΛάχεσηΔεν είναι λόγος για λύπηЭто не причина для сожаленияΜονάχα εκείνη μου λείπειТолько она меня не хватаетΚι ενώ η ομορφιά σου να κλέψει μπορείИ пока твоя красота украсть могутΤην καρδιά κάθε άντρα στο διάβα σουСердце каждого человека на своем путиΑν το θελήσειЕсли захочетΕγώ τη δικιά μου καρδιά έχω χαρίσειЯ мое сердце я подарилаΜη συγκριθείς, δε σου αξίζειНе συγκριθείς, тебе не стоитΑυτή είναι θνητή κι εσύ αθάνατηЭто человек, а ты-бессмертнаΣτον χρόνο αγέραστηНа время не стареетΕκείνη είναι περαστική από τον κόσμο αυτόОна имела из этого мираΑλλά η Κλωθώ έτσι το ήθελε το νήμα που ύφαινεНо Κλωθώ так хотела поток, который ύφαινεΝα νοσταλγώ να γυρίσω στη γη που γεννήθηκαМожете мне не хватает, чтобы вернуться на землю, где я родилсяΓια να γεράσω με αυτή που αγαπώДля того, чтобы состариться с той, которую я люблюΩς εκείνα τα βράχια κι αυτήν την πανσέληνο για ένα τανγκό να τη βρωКак эти скалы, а это полнолуние для танго найтиΚι αν η Άτροπος θέλει να μου κόψειА если Άτροπος хочет отрезать мнеΤο νήμα μου σε κάποιο κύμαПряжа мне в какой-то волнаΕγώ θα κλείσω τα μάτια και θα το δεχτώЯ закрою глаза, и я примуΞέρει η καρδιά μου καλάЗнает мое сердце в порядкеΝα υπομένει πολλά γιατί έπαθα πολλάТерпеть многое, потому что у меня многоΠάθη και δοκιμάστηκα τόσο καιρόСтрасти и испытывали меня так долгоΜες το κρύο και τη μάχηПосреди холода и бойΜαζί με τα άλλα σπάει κι αυτόВместе с другими ломается, и этоΔεν ανήκω εδώЯ не принадлежу здесьΞεφτισμένη μου πυξίδαΞεφτισμένη компасΤα κύματα παλεύω απ' τη σανίδαВолны драться из доскиΖεμπέκικο βαρύ, σπονδή στην ΣτύγαΖεμπέκικο тяжелый, возлияния в ΣτύγαΧάρισμά τους η Ιθάκη να τους πειςДар их Итака сказатьΞεφτισμένη μου πυξίδαΞεφτισμένη компасΤης επιστροφής τον δρόμο βρήκαОбратный путь я нашелΚαμιά Ιθάκη δε μου αρκεί γιατίИногда Итака мне не достаточно, потому чтоΤο σώμα σου είναι η μόνη μου πατρίδαТвое тело-моя единственная родина
Поcмотреть все песни артиста