Ze wist niet waar ze heen ging Deze reis zou doorslaggevend zijn Uiteindelijk voor een ding Verlossing van de groeipijn Ze kon niemand iets beloven En niemand meer vertrouwen Ze moest er aan geloven Van zichzelf te houden Haar vrienden hadden nooit gedacht dat ze zomaar wegging 'T Kwam dan ook heel onverwacht toen zij hoorden waar ze uithing Want opeens was ze verdwenen Naar een ander continent En zocht tussen wildvreemden Naar iets in haar wat ze nog niet kent Weg van het verleden Niets wat haar herinnert aan Hoe ze heeft geleden Maar 't bleek niet te volstaan Ze zwierf tot ze geen geld meer had, ging terug, ze had verloren Maar vond 't toen toch in de stad waar ze was geboren Laat me maar gaan, laat me alleen Ik moet dit zelf doen Ik neem jullie mee in mijn gedachte Laat me maar gaan, laat me alleen Ik moet dit zelf doen Blijf op me wachten En ze zei: ik had geen keus, ik moest het wel proberen Het maakt niet uit wat nu nog komt, ik kan me nu verweren