İster kabul edin ister etmeyin
Sınıflı bi' toplumda yaşıyoruz
Hani Âşık Veysel Şatıroğlu'na ne demiş
İnsan kısım kısım, yer damar damar
"İlyas Salman, neden yazıyorsun?"
"Neden şiir yazıyorsun?"
"Bu yazdıkların şiir mi?"
Bunları hiç sormadım kendime
Yazdım sadece
Ya da yanıtları dağarcığımda hazır değildi
Sormaya güç bulamadım
Bildiğim bi' şey varsa dağlar çiçek açar, Veysel dert aşar
Çelik sert, ateş yakıcı
Su bazen boğar insanı
Patron istemese de söndürür
Yaşıyan, bakan, gören, okuyan yazar
Siz neden yazmıyorsunuz?
Yaşamak şiirdir biraz
Hamile kadınların yalın, tertemiz korkaklığı şiirdir biraz
Bilmeden savaşa koşan çocuk, yüreği ısıtan kurşun
Göğe dikmesi sarı gagalarını serçe yavrularının
Asker postallarının çiçek ezmesi şiirdir biraz
Hayatı özgürce örmeden ölmek
Siverek'te doğup Paris'e gömülmek şiirdir biraz
Kömüre saplanan kazma, alınlardan yağan yağmur
Kapıları döven rüzgâr, ardında dayak bezgin analar şiirdir biraz
Siz neden yazmıyorsunuz?
"Adın büyüsün diye mi yazıyorsun?", dedi biri
Şöhret denen çirkin kuşu çoktan yakalamışım
Kurban eder miyim şiirlerimi o aptal karanlığa?
Öyle insanlar gelmiş ki
Şu çelişkiler anası dünya denen güzel ifrite
O denli güzel aklıklar, aydınlıklar bırakmışlar ki
Bakmadan geçemiyorum, yazmadan edemiyorum
Yoksa gördük ki Nazım gürül gürül akan bi' dünyadır
Toplu intiharların engelidir yazdıklarımın ışıltısı
Şerçıbanlı Ahmet Usta, yılanlarla su getirir yavru serçeye
Benim bulut başlı Hasan Hüseyin abim
Sakız dişli kızlarımızın umududur
Sıkar bulutumun suyunu
Sivas'tan Birezilya'nın farelalarına bereket akıtır yılmadan
Onları taklit etmek bile onurdur benim için
Haddimi bilemedim, efendim
Bağaşlasınlar, bağışlayın