وڈی اوپری قسمت ساڈی ہے
انجے روندیاں دھوندیاں وتنا
رخ تھوڑے تھوڑے جئے تبدیل وکھئے
پیری ملک دے پیندیاں وتنا
انھاں نہ ملنا اساں کھاریاں تے
انجے مفت کھلوندیاں وتنا
اونہاں قمر توجہ نہ کرنی
اساں خاک تے سوندیاں وتنا
تیرے وعدے تے بھل گئے آئے
اللّٰہ تیکوں تخت دیوے
اساں خاکاں تے رل گئے آئے
چھبا چوڑیاں دا سر تے میں چایا
وے میں اپنا آپ ونجایا
وے اک ماہی تیرے واسطے
انجے لکھیا ہائی وچ زندگی دے
غربت تے ساڈی جنگ راہسی
دینہہ نبھ ویسن وچ رولیاں دے
او نت ہتھ مظلوم دا تنگ راہسی
سایہ ہجر دا اصلوں ڈھلسی نہ
نت رُسن منِیوَنّ سنگ راہسی
کدی پینگ جھٹائیں ہا بختاں دی
اِیہ دل وچ قمر امنگ راہسی
دیس کولوں پردیسن ہو گئی
آن کے تیرے کول کھلو گئی
اساں سارا جگ ہے ٹھکرایا
وے اک ماہی تیرے واسطے
چھبا چوڑیاں دا سر تے میں چایا
وے اک ماہی تیرے واسطے
اک مخلص جئے مہمان دی گل تے
اساں سارے بس آمین ہو گئے
جیندا ہا پرواز بلندیاں تے
ڈٹھے اج لاچار شاہین ہو گئے
انج کدی نئیں کھڑیاں شئیں لدھیاں
مینوں ویکھن نال یقین ہو گئے
کانے سک گئے ہن
اکھیں جیندیاں
اکھیں جیکوں سکدیاں ہن
اوہ چہرے لُک گئے ہن
کانے سک گئے ہن
اکھیں جیکوں سکدیاں ہن
اوہ چہرے لُک گئے ہن
انج کدی نئیں کھڑیاں شئیں لدھیاں
مینوں ویکھن نال یقین ہو گئے
جیندی آس تے ٹُر منصور پیائے
اوہ چہرے خاک نشین ہو گئے
اپنا جان کے بھل گیوں مینوں
دکھ دیون تے تُل گیوں مینوں
اپنا جان کے بھل گیوں مینوں
دکھ دیون تے تُل گیوں مینوں
ساری دنیا توں مکھ پرتایا
رنگلی انوکھی عجیب شام اے
رنداں دی محفل دا چون انتظام اے
پیا ہرکوئی پیندا اے ساقی دے ہتھوں
مظہر چا کے ٹُردا ودا خالی جام اے
ساری دنیا توں مکھ پرتایا
وے اک ماہی تیرے واسطے
چھبا چوڑیاں دا سر تے میں چایا
وے اک ماہی تیرے واسطے
کیڈے بن حالات سنگین گئے
اج کل پاکستان دے وچ
ودے مُورے بن کے ٹردے ہائیں
ساہ کوئی نئیں کہیں انسان دے وچ
کیڈے بن حالات سنگین گئے
اج کل پاکستان دے وچ
باگاں نوں راہ کوئی نئیں
بھل نہ دل میرا اج کہیں دا وِسا کوئی نی
کیڈے بن حالات سنگین گئے
اج کل پاکستان دے وچ
ودے مُورے بن کے جیندے ہائیں
ساہ کوئی نئیں کہیں انسان دے وچ
بم پھٹدے پئے ہن جاہ جاہ تے
ربا رکھ لے آپ امان دے وچ
تانے تنے ہوئے ہن
انہاں مروا چھڈنائے جیہڑے بیلی بنے ہوئے ہن
پئے بم پھٹدے ہن جاہ جاہ تے
ربا رکھ لے آپ امان دے وچ
ہتھوں چھٹ گئی موت فرشتیاں دے
پیا ہاشمی رپھڑ جہاں دے وچ
ساویاں نیلیاں پیلیاں ونگاں
ہر ویلے تیریاں خیراں منگاں
ساویاں نیلیاں پیلیاں ونگاں
ہر ویلے تیریاں خیراں منگاں
گلی گلی وچ ہوکا اساں لایا
وے اک ماہی تیرے واسطے
چھبا چوڑیاں دا سر تے میں چایا
وے اک ماہی تیرے واسطے
میں سُنیا اے غیر دے مسکن تے
رکھی محسن آ تشریف اے
اس گل نوں قطعاً پسند نئیں کیتا
میری طبع غیور لطیف اے
اکھیں ویکھ تاں لے دا اکھیاں نوں
ہوندی درداں وچ تخفیف اے
تیرے ٹرن دی ڈھل ہائی بسمل نوں
اوہہ بن گئی وت تکلیف اے
ونگاں چا کے ٹُر پئے ماہی
مُڑ وی اعجاز دی خبر نہ کائی
سارا بخت تے خیش بھلایا
وے اک ماہی تیرے واسطے
چھبا چوڑیاں دا سر تے میں چایا
وے میں اپنا آپ بھلایا
وے اک ماہی تیرے واسطے