آ جا وے لعل اصغر
تیکوں وِیراں کول سَما چلی آں شالا ہوونڑ وِیر نصیب اے
میں اوکھے سفر تے ویئندی پئی آں میرے ہِنّ حالات عجیب اے
آ جا وے لعل اصغر
جُھولا تیرا جُھلاں واں
کیوں رُسّ گیاں ایں ماں توں
آ جا میں واری جاواں
آ جا وے لعل اصغر
جُھولا تیرا جُھلاں واں
کیوں رُسّ گیاں ایں ماں توں
آ جا میں واری جاواں
آ جا وے لعل اصغر
آ میڈا نازنین اے ، ڈاڈھی گرم زمین اے
آ جا میں جُھولی پا کے والاں دی چھاں بنڑاں واں
آ جا وے لعل اصغر
جُھولا تیرا جُھلاں واں
کیوں رُسّ گیاں ایں ماں توں
آ جا میں واری جاواں
آ جا وے لعل اصغر
اصغر مُہاراں موڑیں ، سنگت نہ ماں دی توڑیں
جُھولی جھلارے دے کے سُکھی سَوں دیاں نئیں ماواں
آ جا وے لعل اصغر
جُھولا تیرا جُھلاں واں
کیوں رُسّ گیاں ایں ماں توں
آ جا میں واری جاواں
آ جا وے لعل اصغر
امڑی نہ رج کے چایا ، بھینڑیں نہ رج کِھڈایا
آ جا میں تیئنوں پڑھ کے صغریٰ دا خط سُنڑاں واں
آ جا وے لعل اصغر
جُھولا تیرا جُھلاں واں
کیوں رُسّ گیاں ایں ماں توں
آ جا میں واری جاواں
آ جا وے لعل اصغر