Du vil hugsa meg når ein vestavind Stryk dei gylne aksa Du lar sol ver' sol, der ho skin sjalu Mens me går i gylne enger Ho tok sin kjære med for å sjå ei stund På dei gylne aksa I hans mjuke famn sank ho ned, og han – Han blei ei gyllen eng Eg gav aldri lovnader lett, eg Og det har vore nokre eg braut Men eg lover: av dagane igjen Skal me gå blant aks av gull Me går blant aks av gull Vil du bli hos meg? Ver min kjære, du Her blant dei gylne aksa Me lar sol ver' sol, der ho skin sjalu Mens me ligg i gylne enger Kjenn på vestavind' – som ein elskar stryk han Mjukt dei gylne aksa Hennar kropp stig opp når de kyssar løynd Uti ei gyllen eng Eg gav aldri lovnader lett, eg Og det har vore nokre eg braut Men eg lover: av dagane igjen Skal me gå blant aks av gull Me går blant aks av gull Mange år har gått si' den sommarsdag Der blant dei gylne aksa Sjå kor borna spring der mens sol går ned Uti ei gyllen eng Du vil hugsa meg når ein vestavind Stryk dei gylne aksa Du kan sei' til sol, der ho skin sjalu At me gjekk blant aks av gull