มองดูออกไปรอบกาย
มีเมฆฝนที่ยิ้มให้
ทั่วแผ่นฟ้า และคอยดู
มีใบไม่ที่ร่วงลงไป
บังหยดฝนให้มดทั้งน้อยใหญ่
ก็คงจะดี
ถ้าฉันไม่ต้องคิดอะไร
ปล่อยใจให้มันล่องลอยไป
ฝนที่ตกลงมามันก็คงช่วย
ให้ใจมันดีขึ้นมา
ช่วยร่ำร้องแทนคนไม่ได้ความ
ฉันแค่อยากขอนั่งมองมันอยู่ตรงนี้
หากอะไรดีขึ้นมา
ฉันจะเก็บเอาความทุกข์ที่มี
ใส่กระเป๋า โยนและทิ้งมันไป
สายลม
แกว่งไกวเป็นเสียงบรรเลง
กล่อมเกลาให้เราแทนเสียงเพลง
คอยปลอบใจ
ท้องทะเล
หาดทรายประกายสีดำ
ส่องแสงจากเรือที่ไกลฝั่ง
ไกลออกไป
ก็คงจะดี
ถ้าฉันไม่ต้องคิดอะไร
ปล่อยใจให้มันล่องลอยไป
ฝนที่ตกลงมามันก็คงช่วย
ให้ใจมันดีขึ้นมา
ช่วยร่ำร้องแทนคนไม่ได้ความ
ฉันแค่อยากขอนั่งมองมันอยู่ตรงนี้
หากอะไรดีขึ้นมา
ฉันจะเก็บเอาความทุกข์ที่มี
ใส่กระเป๋า โยนและทิ้งมันไป
มีเพียงเราท่ามกลางความมืดมน
ที่ต้องยอมรับ เข้าใจ
เกิดขึ้นแล้วทุก ๆ สิ่ง
คงมีเหตุผล
เปลี่ยนแปลงคงไม่ไหว
ฝนที่ตกลงมามันก็คงช่วย
ให้ใจมันดีขึ้นมา
ช่วยร่ำร้องแทนคนไม่ได้ความ
ฉันแค่อยากขอนั่งมองมันอยู่ตรงนี้
หากอะไรดีขึ้นมา
ฉันจะเก็บเอาความทุกข์ที่มี
ใส่กระเป๋า
โยนและทิ้งมันไป
โยนและทิ้งมันไป