The Sims
The Sims
Żyjesz ciągle, jakbyś grała w grę
Mimo, że nic Ci nie wychodzi tak, jak chcesz, to wciąż okłamujesz się
Otwórz i przejrzyj na oczy wyrośnięte dziecię
Nie możesz żyć tak ciągle w wyimaginowanym świecie
Rozumiem, że życie w wyidealizowanym świecie może Ci pasować
Dopóki nikogo nie krzywdzisz, nie będę protestować
The Sims
The Sims
Bit teraz zwalnia, bo nigdzie mi się nie śpieszy
Żyjąc w swojej symulacji, stajesz się zwiędniętym kwiatem młodzieży
Lepiej się ogarnij, bo ludzie nie mają litości
Naucz się odróżniać grę od rzeczywistości
Nie przychodź do mnie tylko wtedy, kiedy Cię coś boli
Wkurzasz się, kiedy nie możesz mieć nad czymś kontroli
Myślisz, że jesteś gwiazdą, jakbyś grał w MovieStarPlanet
Poruszasz się zbyt ciężko, lepiej nie idź w balet
Co zrobisz, kiedy pokaże w twą stronę złe miny?
Przecież nie dasz mnie do basenu i nie usuniesz drabiny
The Sims
The Sims
The Sims
The Sims
The Sims
Jak w jebanym The Sims
The Sims
The Sims
The Sims
Jak w jebanym The Sims
Wciąż wydaje mi się, że żyjemy w symulacji
Bo uchodzi ci na sucho każda z twych manipulacji
W tym świecie w końcu możesz być już sławna
Ale póki jesteśmy na Ziemi, to jesteś wręcz zabawna
Tu nie dobierasz sobie starannie każdej cechy
Gdy przychodzi czas na ciebie, słyszysz prześmiewcze śmiechy
Nie mogę już wytrzymać przez to twoje ogromne mniemanie
Po tych twoich odtworzeniach widzę twoje zakłamanie
Kim ty jesteś i za kogo się uważasz?
Kto ci pozwolił i czemu mnie obrażasz?
Tutaj nie masz nad nikim kontroli
Nikt nie musi tutaj spełniać twojej własnej woli
Nie wiem, czy to Simlish, czy nie umiem cię zrozumieć
Ale żyć we własnej rzeczywistości to też trzeba umieć
Czasem boję się trochę o twoje urojenia
Żeby kłamać, kto ci słucha piosenek, to trzeba nie mieć sumienia
Podwyższasz sobie statystyki, a nie twój kolega
Żeby się domyślić, nie trzeba kończyć kursu na szpiega