Ανάσα πικρή και όνειρο μαύρο
Στη σκιά ενός κανόνα να ζεις
Σκισμένα πανιά, ταξίδι στον πάτο
Θηλιά στο λαιμό ο φόβος μη σπάσεις
Τη σιγουριά μιας ζωής δανεικής
Ανάγκη βαθιά, ανάγκη ν' αλλάξεις
Μα εσύ, μέσα σ' ένα χρυσό κλουβί
Γρανάζι σε μια μηχανή
Να χαραμίζεσαι να κρέμεσαι από μια κλωστή
Θυσία μικρή, ένα ύπουλο τραύμα
Να μου θυμίζει πως δεν είμαι νεκρός
Με φύλλα ανοιχτά κανείς δεν κερδίζει, εδώ
Κι εσύ, μέσα σ' ένα χρυσό κλουβί
Γρανάζι σε μια μηχανή
Να χαραμίζεσαι να κρέμεσαι από μια κλωστή
Κι εγώ, κάτω απ' τον ίδιο ουρανό
Σταγόνα στον ωκεανό
Σφίγγω τα δόντια, παίρνω φόρα
Βουτάω στο κενό
Πως μπορείς με δάκρυα να ξεπλένεις οργή
Να ζητιανεύεις αποφάγια απ' τα κοράκια τροφή
Είμαι το σκιάχτρο στη γιορτή, μη με μισείς γι' αυτό
Με τις καλύτερες προθέσεις στο ζητώ