Θυμήσου Μπάρμπαρα Έβρεχε ασταμάτητα στη Βρέστη τότε Και περπατούσες γελαστή Χαρούμενη ευτυχισμένη μουσκεμένη Κάτω από τη βροχή Θυμήσου Μπάρμπαρα Έβρεχε ασταμάτητα στη Βρέστη Και σε συνάντησα στην οδό Σιάμ Χαμογελούσες Κι εγώ χαμογελούσα Θυμήσου Μπάρμπαρα Εσένα που δεν γνώριζα Εσύ που δεν με γνώριζες Θυμήσου τότε Μην ξεχνάς Ένας άντρας προφυλαγότανε κάτω από μία μαρκίζα Και φώναξε τ' όνομα σου Μπάρμπαρα Κι έτρεξες προς τα κει με τη βροχή Μουσκεμένη ευτυχισμένη χαρούμενη Κι έπεσες στην αγκαλιά του Θυμήσου Μπάρμπαρα Κι άθελα μου σου μίλησα στον ενικό Μιλάω με το συ σε όσους αγαπώ Ακόμη κι αν τους έχω δει μονάχα μια φορά Μιλάω με το συ σε όσους αγαπιούνται Ακόμη κι αν δεν τους ξέρω Θυμήσου Μπάρμπαρα Μην ξεχνάς Εκείνη τη βροχή την ήσυχη κι ευτυχισμένη Στο ευτυχισμένο σου πρόσωπο Πάνω σ' εκείνη την ευτυχισμένη πόλη Τη βροχή στη θάλασσα Στο ναύσταθμο Στο πλοίο τ' Ουεασσάν Ω Μπάρμπαρα Τι βλακεία ο πόλεμος Ω Μπάρμπαρα Τι να 'χεις γίνει τώρα Κάτω απ' τη βροχή του σίδερου Φωτιά ατσάλι αίμα Και κείνος που σ' έσφιγγε στην αγκαλιά του Όλος έρωτα Είναι νεκρός χαμένος ή ακόμα ζωντανός Ω Μπάρμπαρα Τι βλακεία ο πόλεμος Βρέχει ασταμάτητα στη Βρέστη Σαν τότε Μα δεν είναι το ίδιο Ω Μπάρμπαρα Τι να 'χεις γίνει τώρα Όλα αφανίστηκαν Είναι μια πένθιμη βροχή φρικιαστική κι απελπισμένη Δεν είναι πια η καταιγίδα Φωτιά ατσάλι αίμα Απλά σύννεφα Που ψοφάνε σαν τα σκυλιά Σκυλιά που χάνονται Στα νερά της Βρέστης Και πάνε να σαπίσουν μακριά Μακριά πολύ μακριά απ' τη Βρέστη Που δεν υπάρχει πια.