Σακατεμένοι απ' της αλήθειας το φώς Στα τραύματά μας ν' αλοίφουμε Λίγο σκοτάδι από λόγια νεκρά Μήπως και ξαναζήσουμε Καβατζωμένοι το κακό μη μας βρεί Με τα καλά μας ντυθήκαμε Για μια γιορτή που έχει πια διαλυθεί Απ' τη ζάλη αργήσαμε Σαν μια, σαν μια κινούμενη άμμο που μόνοι μας φτιάξαμε Να μας, να μας τραβάει στον πάτο, σε μια νύχτα φτάσαμε Τώρα πια μαύροι σ' ένα κόσμο λευκό Παραμιλάμε και γνέφουμε Μες στον καθρέφτη είσαι ακόμα εδώ Καμιά απάντηση πέθανε Σαν μια, σαν μια κινούμενη άμμο που μόνοι μας φτιάξαμε Να μας, να μας τραβάει στον πάτο, σε μια νύχτα φτάσαμε Το 'ξερες πως Πως κάτω απ' το βούρκο Παίζουν φοίνικες και βράδια ζεστά