Şimdi kaybettiğim aşklar
Beni kimse sevmedi sen gibi içim direnir
Senin yokluğundan bu yana gönlüm aşk dilenir
Şimdi yüküm ağır dolu bir dert treni
Seni kırdığım için özür dilerim
Üzgünüm sana ayırmadığım saatlere
Üzgünüm sana uğramadığım günlere
Kırgınım eline dökmediğim güllere
Kırgınım yüzüne bakmadığım dünlere
Beni kimse özlemedi sen gibi vefasızlık ömrüm
Pişmanım sürekli ilgisizlik gördün
Kendi kazaklarımı liğme liğme etlerinden ördüm
Yüzüne bakmaya yüzüm yok ışıklarını söndür
Hayalet gibiydim seni anlamamak inancımdı
Kalbinde kiracındım
Meğer döktüğün her gözyaşı bir dar ağacıymış
Özlemek sana direnmekten acıymış (şimdi kaybettiğim)
Aşklar
Ruhumu söndürmeye başlar yeniden
Düşer gökten göğsüme taşlar
Düşer gözlerimden yaşlar yeniden
Çok kadın hiç kadın aptal
Bunu bile bile gittin diye bu telaşlar hediyen
Düşer gökten göğsüme taşlar
Kutlarım bir başıma yeni yaşlar yeniden
Şimdi Kaybettiğim Aşklar
Kendime kızgın kendime kırgınım
Artık azalttım şu mürekkepli zıkkımı
Her dokunuş sen kendimden alamıyorken hırsımı
Al yokluğun sende kalsın tılsımı
Bana acılarını yolla kadın haketmiyorsun
Evde düzine düzine fotoğraf yetmiyorsun
Yaralarını kapat haketmiyorsun
Hala neden seviyor naz etmiyorsun
Kadın sevme beni, ben seni haketmiyorum
Kalbin çığlık çığlığa atarken yetmiyorum
"Üzülme demişsin", şikayet etmiyorum
Nasıl olur da üzülmem pişmanlık kendi yolum
Yollarına dar ağacı kur artık uzanamayım
Bilirsin sessiz bir sinemayım
Bu sana yolladığım risalenin son balayı
Şu zıkkıma koydum yine cebimdeki son parayı (şimdi kaybettiğim)
Aşklar
Ruhumu söndürmeye başlar yeniden
Düşer gökten göğsüme taşlar
Düşer gözlerimden yaşlar yeniden
Çok kadın hiç kadın aptal
Bunu bile bile gittin diye bu telaşlar hediyen
Düşer gökten göğsüme taşlar
Kutlarım bir başıma yeni yaşlar yeniden
Şimdi Kaybettiğim Aşklar!