Błądzę we mgle, gęstej jak budyń
Nie mogę się ruszyć, bo krępuje moje ruchy
Błądzę we mgle, który to już rok
Trzyma mniej jak klej - kto? - Mieczysław Fog
Zegary stopniały, czas się zmaterializował
Widzę czasoprzestrzeń, serię nieskończonych siatek
Tępymi zmysłami próbuję ją rozszyfrować
Walczę z tym daremnie, niepokonana macierz
Trzyma mnie jak przeszłość, toruje jak przyszłość
Bezkresne FOYER między Scyllą a Charybdą
Czy to poczekalnia dusz, przecież jestem sam
I lepka jak miód spowija mnie mgła
Błądzę we mgle, gęstej jak budyń
Nie mogę się ruszyć, bo krępuje moje ruchy
Błądzę we mgle, który to już rok
Trzyma mniej jak klej - kto? - Mieczysław Fog
Błądzę we mgle, gęstej jak budyń
Nie mogę się ruszyć, bo krępuje moje ruchy
Błądzę we mgle, który to już rok
Trzyma mniej jak klej - kto? - Mieczysław Fog
Trwa tu się tutaj lekko, mgła przyjemnie chłodzi
Bywa że jest rześko jak nad jeziorem w nocy
Tylko ten dźwięk sprawia, że nigdy nie usnę
Najdziwniejszy jaki jest - dźwięk ciszy absolutnej
Unoszę się bezwiednie jak na słonej wodzie
Przeżywam Synestezję nic więcej nie zrobię
Nie podejmuję prób, by żyć jakbym chciał
Bo lepka jak miód spowija mnie mgła
Błądzę we mgle, gęstej jak budyń,
Nie mogę się ruszyć, bo krępuje moje ruchy,
Błądzę we mgle, który to już rok,
Trzyma mniej jak klej - kto? - Mieczysław Fog
Błądzę we mgle, gęstej jak budyń
Nie mogę się ruszyć, bo krępuje moje ruchy
Błądzę we mgle, który to już rok
Trzyma mniej jak klej - kto? - Mieczysław Fog
Błądzę we mgle
Błądzę we mgle
Błądzę we mgle, hej
Błądzę we mgle
Błądzę we mgle
Błądzę we mgle
Błądzę we mgle, hej
Błądzę we mgle