ဟောင်းနွမ်းသွားတဲ့ မင်းရဲ့ဓာတ်ပုံလေးဟာ
ကိုယ့်ပိုက်ဆံအိတ်ထဲ အရင်လိုပါ
အေးချမ်းလွန်းတဲ့ မင်းရဲ့မျက်နှာလေး
တွေးမိတဲ့အခါ ခဏလောက်တွေ့ချင်လ်ိုက်တာ
ခြောက်သွေ့တိတ်ဆိတ်လွန်းတဲ့ ကိုယ့်နေ့ရက်များမှာ
အမှန်တကယ် အတိတ်မေ့သွားရင်ကောင်းမှာ
နားလည်မှုတွေနဲ့ တို့တည်ဆောက်ထားတဲ့ဘဝဟာ
အချိန်ရယ် တိုတောင်းလွန်းလိုက်တာ
ညှင်သာစွာ ပြုံးပြတတ်တဲ့နှုတ်ခမ်းပါးက
အမုန်းစကားဆိုတဲ့အခါ
ခုန်မင်စွာ ဖမ်းဆုပ်ခဲ့တဲ့လက်ဖဝါးလေးနဲ့
တွန်းဖယ်ထွက်ပြေးသွား
တစ်နေ့နေ့တော့ မေ့နိုင်မယ်ထင်ခဲ့တာ
ရာသီစက်ဝိုင်းတွေ အဆုံးသတ်မှာ
ဒီနေ့မနက်ကော ဖြစ်နိုင်မလား
ရင်ဘတ်ထဲက ငြင်းမြဲပါ
ဒီလိုသာ လုံးပါးပါးရင်းသံသရာလည်
ရစ်ပတ်တဲ့ကြိုးလေးတွေကိုချစ်မိနေ
ကိုယ့်အနာဂတ်က အဓိပ္ပာယ်မရှိတာ
မင်းပဲအသိဆုံးပါ
ကိုယ့်အသက်ရဲ့မှီတည်ရာ မင်းအပြုံးလို့ဖြေဆိုမယ်
ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ သဲလေးရယ်
သေမလိုပဲ သိရဲ့လားကွယ်
နောက်ဘဝများ ရှိခဲ့ပါရင်ကွယ်
မင်းအနားအမြဲနေလိုတယ်
ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ သဲလေးရယ်
သေမလိုပဲ သိရဲ့သားနဲ့
မင်းရဲ့အချစ်ကို အလေးထားပြီးကိုးကွယ်
အရာရာကို ငါစွန့်ပယ်ခဲ့
အဆုံးသတ် ရွေးချယ်မှု ငါမဖြစ်ခဲ့တော့
ဘယ်အရာကို ငါဖက်တွယ်မလဲ
မြက်ခင်းစိမ်းလေးဟာ
မင်းနင်းလျှောက်ဖို့အတွက်ကို သီးသန့်ဖြစ်တည်ခဲ့တာ
နှင်းစက်လေးများစိုနေတဲ့ အို,သစ်ရွက်လေးများဟာ
နင်မရှိတော့တဲ့ နေ့တွေမှာ
အလိုလိုညှိုးနွမ်းခြောက်သွေ့သွား
ကွဲအက်ကြေမွခဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာ
ငါ့အခန်းတံခါးလေး ပိတ်ထားမှာ
ရင်ခွင်ထဲတိုးဝှေ့ခဲ့တဲ့ မင်းမျက်ဝန်းရဲ့အရိပ်
နာကျင်ဆဲ နှလုံးသားအတွက်တော့
ဖြေဆေးမရှိတဲ့ အဆိပ်
အိပ်စက်ခွင့်ပေးပါ ဒီဆောင်းညတွေမှာ
အမှောင်ဆုံးနေ့ရက်များ လွန်တဲ့အခါ
တို့နှစ်ယောက် တွေ့နိုင်မလား
ကိုယ့်အသက်ရဲ့မှီတည်ရာ မင်းအပြုံးလို့ဖြေဆိုမယ်
ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ သဲလေးရယ်
သေမလိုပဲ သိရဲ့လားကွယ်
နောက်ဘဝများ ရှိခဲ့ပါရင်ကွယ်
မင်းအနားအမြဲနေလိုတယ်
ဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ သဲလေးရယ်
သေမလိုပဲ သိရဲ့လား