ရင္ခုန္သံလႈပ္ႏိႈးတတ္တဲ့
မင္းစကားသံေလးကို
ကိုယ္ဟာ တရားဓမၼထက္
အေလးအျမတ္ျပဳလို႔
တကယ္ကို မရင္းႏွီးေသးတဲ့
ေတးသြားငယ္တစ္ပုဒ္ကို
သန္းေခါင္ယံ စည္းခ်က္တို႔နဲ႔မွ လိုက္ကမိသလို
အသားမက်ေသးတဲ့ အေၾကာင္းေတြ
သကၠရာဇ္တို႔ အိုေဟာင္းေန
ေလးေလးနက္နက္ေတြးၾကၫ့္
မင္း ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တဲ့ ေန့ကစလို႔
ငါ့ရဲ့ဘဝက စုတ္ျပတ္သြားၿပီ ေဟ့
တကယ္ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့သူပါ
ရင္ဘတ္ လည္ဆြဲထဲက
မင္းဓါတ္ပံုေလး အသိပါ
မင္းနားရိွခဲ့အခိုက္တန႔္က တိုတိုေလးလား
လြမ္းရတဲ့ ရက္တို႔က ကုေဋကုဋာ
ေန့တိုင္းေပါ့ အားတင္းထားတယ္ သိလား
ျပန္လည္ၿပီး ငါ့ဘက္ကို မင္း ငဲ့ၾကၫ့္မလား
လႊတ္ခ်ပစ္လိုက္ခ်င္ ရဲ့
ပူေလာင္ မြန္းၾကပ္မႈေတြနဲ႔
ငါ့မွာေတာ့ျဖင့္ ခ်စ္လိုက္ရတာ
လြန္လြန္းတယ္ ဟူး
မက္ေမာခဲ့ မုသားေလးေတြနဲ႔
အတိတ္မွာ ေသာကအေမာေတြေပ်ာက္ကြယ္
ဘယ္သူမွမတားနဲ႔ေတာ့ ငိုမယ္
ေက်နပ္ေတာ့ ခ်စ္တဲ့သူရယ္
အလံုးစံုႏွင္းအပ္ခဲ့ မင္းရဲ့လက္မွာ
ႏွလံုးသား အတြင္းဘက္ထိလင္းလက္
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေလးမ်ား
အားနည္းသြားၿပီကြယ္
စြန႔္လႊတ္ဖို႔ ငါဆံုးျဖတ္လဲ
ေဆာင္းအေငြ့အသက္ေတြနဲ႔
ဆံုမိေလတိုင္းမွာ အလြမ္းေတာင္တန္းေပၚ
လြင့္ပ်ံဆဲပါ မင္းေခၚသံေလးရာ
ပန္းဘုရင္မေလးအမ်က္ေတာ္ရွ
အဲ့ဒီေန့ေတြမွတ္မိ (ဓာတ္သိ)
မင္းထပ္ခ်စ္ရမယ့္သူ ထက္မရိွ ခက္ၿပီေလ
တို႔မဆံုႏိုင္ေတာ့ၿပီအသိနဲ႔
ရင္းႏွီးခဲ့ ေလတဲ့ ေနရာေတြတိုင္း
ေက်ာခိုင္းလွၫ့္ထြက္
မျမင္ေအာင္ေရွာင္လို႔ ပုန္းပါ့မယ္
အၾကင္နာ ေနွာင္ႀကိဳးေလးတစ္မ်ွင္နဲ႔
လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴး တြယ္တာမိတယ္
ဒီတမိုးေအာက္မွာ မင္းတစ္ေယာက္ တည္း
လႊတ္ခ်ပစ္လိုက္ခ်င္ရဲ့
ပူေလာင္မြန္းၾကပ္မႈေတြနဲ႔
ငါ့မွာေတာ့ျဖင့္ ခ်စ္လိုက္ရတာ
လြန္လြန္းတယ္ ဟူး
မက္ေမာခဲ့ မုသားေလးေတြနဲ႔
အတိတ္မွာ ေသာကအေမာေတြ ေပ်ာက္ကြယ္
ဘယ္သူမွ မတားနဲ႔ေတာ့ ငိုမယ္
ေက်နပ္ေတာ့ ခ်စ္တဲ့သူရယ္
ဟိုး
ဟိုး
ဒီဘဝ ဒီမ်ွတဲ့လား
နင္မွီခ်ေနၾက ရင္ခြင္ေလးမွာ
ကာရံမဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လို
မွင္ရည္ႀကဲေနခဲ့တာလား
မႈန္ဝါးသြားတဲ့ ဖူးစာမ်ိဳး... ဟိုး
ဟိုး
လႊတ္ခ်ပစ္လိုက္ခ်င္ရဲ့
ပူေလာင္မြန္းၾကပ္မႈေတြနဲ႔
ငါ့မွာေတာ့ျဖင့္ ခ်စ္လိုက္ရတာ လြန္လြန္းတယ္
မက္ေမာခဲ့ မုသားေလးေတြနဲ႔
အတိတ္မွာ ေသာကအေမာေတြ ေပ်ာက္ကြယ္
ဘယ္သူမွမတားနဲ႔ေတာ့ ငိုမယ္
ေက်နပ္ေတာ့ ခ်စ္တဲ့သူရယ္