Un bon jorn per una pradèla Encontrèri una domaisèla Estirada sus son mantèl Se fasiá usclar la pèl Tota nuda entre las flors, Ne cantava mila cançons Tant que ieu sens vos mentir Ne cugèri còrfalir. Sortiguèri mon berimbau Per la far dançar coma cau Tant dancèt, tant boleguèt Que mon berimbau se copèt Lo me prenguèt dins sa man Per lo me tornar petaçar Tant faguèt, tant boleguèt Que la còrda tornar se tibèt! E de dançar e de cantar Pendent una ora sens s'alassar Tant faguèt, tant boleguèt Qu'un còp de mai la còrda se copèt! Ensagèt ben de l'acordar Mas fasiá ni lo sòl ni lo fa Lo pleguèri jos lo braç E me'n tornèri cap bas... Mas deman dins la pradèla Tornarai visitar la bèla Tota nuda sus son mantèl Se farà usclar la pèl E aquí a la raja del caud Jogarai de mon berimbau En esperent qu'un autre d'aquel temps Siága pas vengut ambé son instrument.