Un bon jorn per una pradèla
Encontrèri una domaisèla
Estirada sus son mantèl
Se fasiá usclar la pèl
Tota nuda entre las flors,
Ne cantava mila cançons
Tant que ieu sens vos mentir
Ne cugèri còrfalir.
Sortiguèri mon berimbau
Per la far dançar coma cau
Tant dancèt, tant boleguèt
Que mon berimbau se copèt
Lo me prenguèt dins sa man
Per lo me tornar petaçar
Tant faguèt, tant boleguèt
Que la còrda tornar se tibèt!
E de dançar e de cantar
Pendent una ora sens s'alassar
Tant faguèt, tant boleguèt
Qu'un còp de mai la còrda se copèt!
Ensagèt ben de l'acordar
Mas fasiá ni lo sòl ni lo fa
Lo pleguèri jos lo braç
E me'n tornèri cap bas...
Mas deman dins la pradèla
Tornarai visitar la bèla
Tota nuda sus son mantèl
Se farà usclar la pèl
E aquí a la raja del caud
Jogarai de mon berimbau
En esperent qu'un autre d'aquel temps
Siága pas vengut ambé son instrument.