Ti, miña flor
Doce alento do meu corazón
Heite levar
No meu peito alén do mar
Heite levar
Até onde o medo perde a cor
Nunha noite de Febreiro
Primavera temperá
Cando busco os meu ollos nos teus
Cando traes o arrecendo do ar
Tan só quero sentir a túa pel
Entre as ondas deste infindo mar
Ti, miña flor
Doce alento do meu corazón
Déixame ser
Quen camiñe da túa man
Déixame ser
A que te arrole ao solpor
Para que esquezas as cadeas
Deste mundo irreal