Ik kan nog jaren blijven kijken Naar de brokstukken van toen. Ze proberen weer te lijmen Er geen afstand meer van doen. Ik kan wat fout ging overpeinzen Terwijl ik steeds iets slechter slaap. En dan vol zelfmedelijden, Hier mijn leven blijven staan Of ik kan gaan... Dit is een sprong in het diepe Met mijn ogen open. Een stap die me uitdaagt Om weer te geloven. 'T is spannend, het is eng Maar sinds wanneer is dat een reden Om iets niet te doen? Ik ben een prima zelfbeschermer Maar dat heeft niets opgelost Nooit bracht vroeger iemand verder Dus waarom laat ik niet los? Ik heb gebeden om verandering Terwijl ik steeds hetzelfde deed En dan boos dat het nooit anders ging Weer gaan zwelgen in mijn leed. Maar dat is geweest... Dit is een sprong in het diepe Met mijn ogen open Een stap die me uitdaagt Om weer te geloven. 'T is spannend, het is eng Maar sinds wanneer is dat een reden Om iets niet te doen? Vaarwel aan de stemmen Die me lang regeerden Vaarwel oude wonden Die me steeds bezeerden Vaarwel oude wegen Waar ik dood bleef lopen Zoek het lekker uit! Zoek het lekker uit! Vaarwel aan het denken Dat me bleef beklemmen Vaarwel oude woorden Die mijn passie remmen Vaarwel aan het water Dat mijn vuur bleef blussen. Zoek het lekker uit! Zoek het lekker uit! En sinds wanneer is dat een reden Om iets niet te doen? Dit is een sprong in het diepe Met mijn ogen open Een stap die me uitdaagt Om weer te geloven. 'T is spannend, het is eng Maar sinds wanneer is dat een reden Om iets niet te doen?