Sen, jak zamieć powietrza
Otula Ciebie, mnie
Naprawdę tu jesteśmy
Może się Tobie śnię
A może Ty się mnie śnisz
I wszystko wszystko snem
Wąwóz któryś my przeszli
Między nocą, a dniem
Czy za tą mroczną Czerną,
Lśni w Czernej drugi brzeg
Czy za tym światem ciemnym
Gdzieś jasny zaświat jest
A nas kto śni, czy jego
Myśmy osoby snu
Księżyc pięścią swą srebrną
Bije w niebieski mur
Bo tam, za ścianą nieba
Śpi ten kto wszystko śni
Ach! Budzić go nie trzeba
Bo pryśnie sen gdy.
Ach! Słodki puch na oczy,
Sypmy by wciąż mógł spać
Jak ziarnko maku toczy się
Ziemia w mroku gwiazd