Kiedy przybyłem do tej doliny
Dzień miał się ku zachodowi
I można było słońca blask łagodny
Nareszcie znosić bez mrużenia powiek
I można było słońca blask łagodny
Nareszcie znosić bez mrużenia powiek
Dolina zaś leżała w długich cieniach
Między górami sinoniebieskimi
Cicho i spokojnie
Tu było dawno po wojnie
Cicho i spokojnie
Tu było dawno po wojnie
Głowa mi też ciążyła
Byłem zmęczony długą znojną drogą
Wszystkiego miałem dosyć i w myślach
Widziałem wreszcie tu gościnę błogą
Wszystkiego miałem dosyć i w myślach
Widziałem wreszcie tu gościnę błogą
Dolina ta leżała w długich cieniach
Między górami sinoniebieskimi
Cicho i spokojnie
Tu było dawno po wojnie
Cicho i spokojnie
Tu było dawno po wojnie
Długo myślałem: w dół nie poleciałem
Żalu do siebie nie mam
Już słońce zaszło, a ja dalej stałem
I stamtąd właśnie tu zaszedłem śpiewać!
Już słońce zaszło, a ja dalej stałem
I stamtąd właśnie tu zaszedłem śpiewać!
Dolina śmierci leży w długich cieniach
Między górami sinoniebieskimi
Cicho i spokojnie
Tam jest już dawno po wojnie
Cicho i spokojnie
Tam jest już dawno po wojnie