จะได้ไม่ต้องลำบากใจ ดีหม้าย
ให้คนที่ต้องเดินจากไป คือฉัน
แค่เธอลังเลก็รู้ว่าเธอรักใครมากกว่ากัน
ระหว่างฉันกับเขา
จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงใคร อีกคน
จะได้ไม่มีใครสับสน เวลามีคนถามเรา
ขอให้นับจากนี้ เธอจับมือไว้กับเขา
ฉันเข้าใจ
เธอไม่ยอมมองตา ไม่ตอบฉันสักคำ
เธอเหมือนพยายาม ถ่วงเวลาไว้
เธอไม่กล้าจะบอกเพราะรักษาน้ำใจ
ไม่อยากทิ้งใครไว้ตรงนี้
เธอจะรักพร้อมกันสองคนอย่างไร
สุดท้ายก็ต้องมีคนเสียใจอยู่ดี
ถ้ายังคงเงียบงันคิดนานอย่างนี้
ขอคิดแทนให้เลยก็แล้วกัน
จะได้ไม่ต้องลำบากใจ ดีหม้าย
ให้คนที่ต้องเดินจากไป คือฉัน
แค่เธอลังเลก็รู้ว่าเธอรักใครมากกว่ากัน
ระหว่างฉันกับเขา
จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงใคร อีกคน
จะได้ไม่มีใครสับสน เวลามีคนถามเรา
ขอให้นับจากนี้ เธอจับมือไว้กับเขา
ฉันเข้าใจ
ต่อให้เธอจะไปกับฉันเหมือนเดิม
ความเชื่อใจเดิม ๆ ก็คงเปลี่ยนไป
จากนี้ก็จะพอไม่ขอวุ่นวาย
ขอบคุณน้ำใจที่เหมือนจะมี
เธอจะรักพร้อมกันสองคนอย่างไร
สุดท้ายก็ต้องมีคนเสียใจอยู่ดี
ถ้ายังคงเงียบงันคิดนานอย่างนี้
ขอคิดแทนให้เลยก็แล้วกัน
จะได้ไม่ต้องลำบากใจ ดีหม้าย
ให้คนที่ต้องเดินจากไป คือฉัน
แค่เธอลังเลก็รู้ว่าเธอรักใครมากกว่ากัน
ระหว่างฉันกับเขา
จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงใคร อีกคน
จะได้ไม่มีใครสับสน เวลามีคนถามเรา
ขอให้นับจากนี้ เธอจับมือไว้กับเขา
ฉันเข้าใจ
จะได้ไม่ต้องลำบากใจ ดีหม้าย
ให้คนที่ต้องเดินจากไป คือฉัน
แค่เธอลังเลก็รู้ว่าเธอรักใครมากกว่ากัน
ระหว่างฉันกับเขา
จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงใคร อีกคน
จะได้ไม่มีใครสับสน เวลามีคนถามเรา
ขอให้นับจากนี้ เธอจับมือไว้กับเขา
ฉันเข้าใจ