เรียนจบแค่ต่ำ ๆ
อาชีพที่ทำเลยห้อยต่องแต่ง
เกิดเป็นคนขายแรง ทำงานตำแหน่ง
รับจ้างแลกเงิน
เดินทางจาก ตจว.
เข้า กทม. แบบพอกะเทิน
กินอยู่ขาด ๆ เขิน ๆ
คือเส้นทางเดิน ของคนชาวดิน
ทำงานแค่พออยู่ อดอิ่มรับรู้อยู่ในหัวใจ
เป็นประชาชนคนไทย
ยุคที่รายได้แทบไม่พอกิน
ยืนสู้เมื่อยังไม่ตาย
หามาก็ใช้ผลัดผ่อนหนี้สิน
เขาเรียกว่าคนเปื้อนดิน
หยาดเหงื่อหลั่งริน แลกเงินแลกงาน
♪
หัวใจเปื้อนดิน วัน ๆ ได้ยินแต่คำถากถาง
เขาเห็นว่าเป็นลูกจ้าง
ก็เลยเอาเปรียบเราอยู่ทุกวัน
จะไปนอนหน้ารัฐสภา
กลัวเจอปัญหา จับม็อบชนกัน
อยากไปฟ้อง กระทรวงแรงงาน
รายได้ต่อวันไม่พอใช้จ่าย
ยังคิดถึงไออุ่น
งานบ้าน งานบุญที่ได้จากมา
ไม่นานพี่จะกลับบ้านนา ให้รอหน่อยน้องยา
จะไปอยู่เคียงกาย เก็บเงินได้พอเป็นทุน
ใช้จ่ายได้หมุน ครอบครัวอยู่สบาย
ชีวิตที่เหลือบั้นปลาย ขออยู่ขอตาย
ที่บ้านเกิดเมืองนอน
♪
หัวใจเปื้อนดิน วัน ๆ ได้ยินแต่คำถากถาง
เขาเห็นว่าเป็นลูกจ้าง
ก็เลยเอาเปรียบเราอยู่ทุกวัน
จะไปนอนหน้ารัฐสภา
กลัวเจอปัญหา จับม็อบชนกัน
อยากไปฟ้อง กระทรวงแรงงาน
รายได้ต่อวันไม่พอใช้จ่าย
ยังคิดถึงไออุ่น
งานบ้าน งานบุญที่ได้จากมา
ไม่นานพี่จะกลับบ้านนา ให้รอหน่อยน้องยา
จะไปอยู่เคียงกาย เก็บเงินได้พอเป็นทุน
ใช้จ่ายได้หมุน ครอบครัวอยู่สบาย
ชีวิตที่เหลือบั้นปลาย ขออยู่ขอตาย
ที่บ้านเกิดเมืองนอน
ชีวิตที่เหลือบั้นปลาย
ขออยู่ขอตาย ที่บ้านเกิดเมืองนอน