แผ่นดินหัวใจถูกทิ้งให้ร้าง ขาดสายลมแห่งรักพัดผ่าน
กี่เดือนกี่ปีล่วงมาเนิ่นนาน คุ้นหน้ากันกับความเดียวดาย
เป็นฤดูกาลที่ไม่เคยเปลี่ยน เป็นความเหงาที่ไม่เคยหาย
โชคชะตาหอบฉันมาไกล จนเราได้มาอยู่ใกล้กัน
วันหนึ่งก็มีฝนทอสายมา ให้ต้นหญ้าได้แทงช่อใบ
คือรอยยิ้มเธอที่เผลอส่งให้ คนนอกความสนใจอย่างฉัน
ใจบอกว่าเธอคือคนที่รอ เลยขอเก็บเธอไปฝัน
แล้วก็แอบรักตั้งแต่วันนั้น นี่คือคำยืนยันของใจ
อยากเป็นคนที่เธอ คิดถึงก่อนหลับฝัน
อยากเป็นใครคนนั้น ที่เธอโทรหาทุกวันได้ไหม
อยากเป็นคนที่เธอ เรียกว่าแฟนไปจนวันตาย
และหากคำขอนี้เป็นไปได้ จากนี้ทุกลมหายใจขอใช้กับเธอ
ไม่อยากให้เธอผ่านชีวิตไป แล้วก็กลายเป็นความทรงจำ
อยากให้ความฝันทุกทุกถ้อยคำ กลายเป็นจริงแล้วตื่นมาเจอ
หากเธอได้ยินอาจไม่พอใจ อาจคิดไปว่าฉันมันเพ้อ
แต่ทุกทุกทีที่ได้พบเธอ นี่คือความรู้สึกของใจ
อยากเป็นคนที่เธอ คิดถึงก่อนหลับฝัน
อยากเป็นใครคนนั้น ที่เธอโทรหาทุกวันได้ไหม
อยากเป็นคนที่เธอ เรียกว่าแฟนไปจนวันตาย
และหากคำขอนี้เป็นไปได้ จากนี้ทุกลมหายใจอยากใช้กับเธอ
อยากเป็นคนที่เธอ คิดถึงก่อนหลับฝัน
อยากเป็นใครคนนั้น ที่เธอคิดถึงทุกวันได้ไหม
อยากเป็นคนที่เธอ เรียกว่าแฟนไปจนวันตาย
และหากคำขอนี้เป็นไปได้ จากนี้ทุกลมหายใจอยากใช้กับเธอ