Ζωή τόσα που μου δωσες για να σ'απολαμβάνω
Τα χρώματα ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο
Τις μυρωδιές των εποχών και να θωρώ τη φύση
Να ακούω ήχους, μουσικές, νότες παντού στην ζήση
Ζωή τόσα που μου δωσες να αισθάνομαι στον χρόνο
Να χαίρομαι με την χαρά και να νικώ τον πόνο
Δυο πόδια για να περπατώ τη γη για να διασχίζω
Αντίληψη που το κακό και το καλό να ορίζω
Η ζωή που μες την όμορφια και την ασχήμια πλέει
Κι ότι άσχημο και αν συναντάς με την αγάπη πνέει
Μιαν αγκαλιά, ένα άγγιγμα γιατρεύει όλο τον πόνο
Κι ειν' της ζωής το πέρασμα μία στιγμή στον χρόνο
Ζώη τόσα που μου δωσες κάθε στιγμή να ελπίζω
Να ψάχνω το καλύτερο γι' αυτό και να φροντίζω
Βιβλία επικίνδυνα χαίρομαι να διαβάζω
Που μεσ του κόσμου το άπειρο μπορώ και διασκεδάζω
Ζώη τόσα που μού δωσες να χαίρομαι που υπάρχω
Να ζω την κάθε μου στιγμή και να μη λογαριάζω
Ολα τα πρέπει και τα μη μονάχα αρρωσταίνουν
Και σαν ελεύθερο πουλί οι σκέψεις δραπετεύουν
Η ζωή που μες την ομορφιά και την ασχήμια πλέει
Κι ότι άσχημο κι αν συναντάς με την αγάπη πνέει
Μιαν αγκαλιά, ένα άγγιγμα γιατρεύει όλο τον πόνο
Κι ειν της ζωής το πέρασμα μία στιγμή στον χρόνο
Ζώη τόσα που μου δωσες με πάθος ν'αγαπάω
Το πέρασμα απ τα λάθη μου, δρόμος να προχωράω
Και στο ταξίδεμα αυτό τους φόβους να νικάω
Ζωή που φεύγεις γρήγορα κι αυτό δεν το νογάω