¡Fita aquel branco galán,
Olla seu transido corpo!
É a lúa que baila
Na Quintana dos mortos.
Fita seu corpo transido,
Negro de somas e lobos.
A lúa está bailando
Na Quintana dos mortos.
¿Quén fire potro de pedra
Na mesma porta do sono?
¡É a lúa! ¡É a lúa
Na Quintana dos mortos!
¿Quén fita meus grises vidros
Cheos de nubens seus ollos?
É a lúa, é a lúa
Na Quintana dos mortos.
Déixame morrer no leito
Soñando con froles d'ouro.
A lúa está bailando
Na Quintana dos mortos.
¡Ai filla, co ár do céo
Vólvome branca de pronto!
Non é o ar, é a triste lúa
Na Quintana dos mortos.
¿Quén brúa co-este xemido
D'imenso boi melancónico?
É a lúa, é a lúa
Na Quintana dos mortos.
¡Si, a lúa, a lúa
Coronada de toxos,
Que baila, e baila, e baila
Na Quintana dos mortos!