Eina, aleina Saknar hon bros og eitt samband søtt Eina aleina Vildi hon líkindi bøtt Starvið fjálgar hon samvitskufult Meðan avbyrt einsemi er hildið dult Eymar kenslur í hjartatráð Saknar støðugt eitt samspæl uttanífrá Kaffi ger heitan, hann gánar ídag Einki kveggjar hann sær á nøkrum stað Smílist tó illa og nikkar so dánt Nú sum mangur og blíðsku nátt heldur hond Einsamur, eina Saknar hann bros, og eitt betri lag Einsamur, eina Hvølvar hann, smeitar á rað Bíblian hugar kærleiksfull bánd Míkir einkir og faðirleys í teirra trong Og hon umrøður jesus sum einsamur gekk Svikin, vrakaður, særdur til á krossið hann hekk Eyma samkenslur hann viskar vekk