Ufkumda bulutlar kümelerken kara bahtım Ben her gönül ufkunda doğan sabahtım Devran herkese taslarla zehir sundu da birden Ben herkese bir neşe yarattım o zehirden Bir köprü kurup, zulmetin ardında, seherle Bildim gülüp eğlenmeyi ömrümce kederle Alnımdaki her çizgi beyaz bir gece saklar Bir başka şafaktır saçımın gördüğü aklar Farkım ne, emel kaynağı bir körpe çocuktan Mademki henüz gelmedi son yolcum ufuktan? Ömrümce neden yılları zincir gibi çektim? Mademki bir aşk uğruna can vermeyecektim? İsmim gezecek pembe dudaklarda elemle Gözler dolacak bir çocuk ölmüş gibi nemle Bir günde doğup can veren altın kelebekler Bizden daha genç bir şair öldü diyecekler İsmim gezecek pembe dudaklarda elemle Gözler dolacak bir çocuk ölmüş gibi nemle Bir günde doğup can veren altın kelebekler Bizden daha genç bir şair öldü diyecekler Bir müjde taşır her gün uzaktan bana rüzgar Elbet gelecek, gelmedi, bir beklediğim var! Son beklediğim gelmeden, ölsem de yüzünde Devran bulacak yâr ile ağyârı hüzünde İsmim gezecek pembe dudaklarda elemle Gözler dolacak bir çocuk ölmüş gibi nemle Bir günde doğup can veren altın kelebekler Bizden daha genç bir şair öldü diyecekler