Χρόνια τώρα σκάβεις
Κι αυτή η αξίνα θησαυρός
Κρατάει τ' όρος μυρωμένο
Κάποτε εδώ του μυαλού τα άλογα
Με το μαστίγιο της πειθούς
Ανέβαιναν χαρούμενα του πνεύματος τα όρη
Χρόνια τώρα σκάβεις
Τώρα πια δεν υπακούν
Συθέμελα τραντάχτηκε το άσπρο μεγαλείο
Και πώς να ξεδιψάσεις από πηγές που στέρεψαν
Σε κλίματα δογμάτων
Πού να βρεις τα ζάρια
Των απαρηγόρητων αρχαίων νικητών
Που κάποτε κέρδισαν την αιωνιότητα
Χρόνια τώρα σκάβεις
Χρόνια τώρα σκάβεις
Κι αυτή η αξίνα θησαυρός
Κρατάει τ' όρος μυρωμένο