Oğul!
İnsanlar vardır;
Şafak vaktinde doğar, akşam ezanında ölürler
Avun oğlum avun.
Güçlüsün!
Kuvvetlisin!
Akıllısın!
Kelamsın!
Ama
Bunları nerede, nasıl kullanacağını bilmezsen sabah rüzgarında savrulur gidersin.
Öfken ve nefsin bir olur aklını yener
Daima sabırlı, sebatlı ve iradene sahip olasın...
Dünya senin gözlerinin gördüğü kadar büyük değildir.
Bütün fethedilmemiş gizemler.
Bilinmeyenler,
Görülmeyenler,
ANCAK! senin fazilet ve erdemlerinle gün ışığına çıkacaktır!
Anam atanı say,
Bereket büyüklerle beraberdir.
Bu dünyada inancını kaybedersen
Yeşilken çorak olur çöllere dönersin...
Açık sözlü ol,
Her sözü üstüne alma,
Gördüğünü söyleme,
Bildin, bilme
Sevildiğin yere sık gidip gelme,
Kalkar muhabbetin,
İtibarın kalmaz.
Üç kişiye acı;
Cahiller arasındaki alime,
Zengin iken fakir düşene,
Hatırlı iken itibarını kaybedene!
Unutma ki!
Yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar ehemniyette değildir!
Haklı olduğunda mücadeleden korkma,
Bilesin ki;
"Atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli" derler...
Bundan sonra öfke bize, uysallık sana
Gücenirlik bize, gönül almak sana
Suçlamak bize, katlanmak sana
Acizlik bize, yanılgı bize, hoşgörmek sana
Geçimsizlik, çatışmalar, uyumsuzluklar, anlaşmazlıklar bize, adalet sana
Kötü göz, şom ağız, haksız yorum bize, bağışlamak sana
EY oğul ölmek bize, bütünlemek sana
Üşengeçlik bize, uyarmak gayretlendirmek,şekillendirmek sana
EY oğul sabretmesini bil!
Vaktinden önce çiçek açmaz,
Şunuda unutma insanı yaşatki, devlet yaşasın