Seni yağmalamışlar, kuytularda Korkuların nefes nefese Yüreğinden bıçaklanan, sevdalarda Pişman mısın kendine? Pişman mısın kendine? ♪ Hep yanlış sevdalara çiçeklenmiş Koruyup, savrulmuşsun Özlemin çıldırıyor, anılara Gecelere, sığmıyorsun Ağlıyor, ağlıyorsun Ağlıyor, ağlıyorsun Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun Ağlıyor, ağlıyorsun Ağlıyor, ağlıyorsun Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun Yorgunsun biliyorum Oysa bir tek sözcük yeterdi anlatmaya Saçlarım ellerini özlüyor Çığlar yuvarlanıyor ömrümün uçurumlarında Seni anlıyorum O en saklı yerinde ağlayan kahkahalar Hangi yasak umudun ihanetidir Birer birer koparmışlar bütün çiçekleri Ağlıyor musun? Ağlıyor, ağlıyorsun Ağlıyor, ağlıyorsun Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun ♪ Şu yoksul duvarların dili olsa Anlatsa neler çektiğimi Buz gibi yastıklara sarılıp da sabahı zor ettiğini Sabahı zor ettiğini ♪ Hep yanlış sevdalara çiçeklenmiş Kuruyup savrulmuşsum Hasretin çıldırıyor gecelere Anılara sığmıyorsun Ağlıyor, ağlıyorsun Ağlıyor, ağlıyorsun Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun Ağlıyor, ağlıyorsun Ağlıyor, ağlıyorsun Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun Yaprak dökengeçliğinin satır aralarında Altı kırmızı ile çizilmiş ve tırnak izine alınmış suskunluğunun baş harflerisin Şehirler uyurken Boğazına sarılırken öfkeler Bu gizli gülmelerin Bu sessiz ağlamaların nedir anlamı? Sen hangi mevsimin yağmurusun? Ağlıyor musun? Ağlıyor, ağlıyorsun Ağlıyor, ağlıyorsun Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun