Siyahlara bürünmüşüz, beyaz kefeni giyene kadar (Heey)kaptan yol kenarında inecek umutlar var Sönen sigara ve yakılan fotoğraflar Olmayacak hayallerin peşinden seri adımlar Zamana meydan okursun geçen her dakikada Aslında yorulmuşsundur geçen her dakikada Bitmesini bile istersin belki şu dakikada Ama ecel kim bilir şimdi hangi kapıda Yalnız kalırsın ve o gün karanlıkla tanışırsın Ilk başta zor gelir tabi sonra alışırsın Zamanla kaynaşırsın dertlerini anlatırsın Hislerini körermeye başlar hoşnut kalırsın Sonra bundan pek taz almamaya başlarsın Bu seni hırçınlaştırır ve kafayı sıyırırsın Ilk başta umutlarını hayallerini sonra Seninle beraber herşeyi kendinden alırsın Gökyüzünün mavisi gibiyim gecenin karanlığı ışığın parlaklığı bir geminin kaptanı Pusulanın rotası yada dertlerin dermanı Ben kalabalığın içinde yalnız kalan adamım çevren geniştir bu senin yaranı genişletir Gurur yaparsın ve bu seni güçlendirir Ama seni mutlu yapmaz yalnızlık eseridir Herkese resti çekersin çünkü güçlü sensin Günler böyle geçer belki evden dışarı çıkmazsın Hep aynı sigara hep aynı cigara ve duman Kendini kaptırırsın bazı boklara ve yazarsın Kahpeliği ihaneti ve dost diye dolaşan kalleşleri Hayat bi filmdir senaryosunu sen yazarsın Yada yazılan bi senaryoda başrol oynarsın Yada hayat bi kumardır şans ve para konuşur Bir gün herşeyi kazanırken sen bir gün batarsın Hayat bir yoldur nerden gidiceğini sen seçersin Ama genelde gittiğin yol pek tekin değildir Birde kenar mahalle çocuğu olursan Hayatla film gibi yaşamak senin kaderindir Hangi limandayız hangi gemiyi yakalım Bu okyanusta yanan kaçıncı gemi bu kaptanım Hangi satırlara dökelim bu yaşananları Hangi yüze inanıpta kendimize saklayalım Peki kimlere varalım hangi yolda koşalım Hangi yolda durupda bi sigara yakalım Derdine derman olan seni iter dertlere Söyle bana giden geri gelir mi hiç kaptanım