คนที่มันสวย
ใครใครก็แบบว่าถูกใจ
แบบว่าสวยไง
จะทำอะไรก็ดูดี
คนไม่ค่อยสวย
ไม่ค่อยจะเกิดเลยสักที
เหี่ยวมันทั้งปี
เมื่อไหร่จะดีนะเรา
แบบว่าสวย แล้วร้ายร้าย
ทำไมคล้ายคล้ายน่าเอ็นดู
เดียงสาไม่ชี้ไม่รู้
ไม่เป็นไรก็มันสวย
เรามันเป็นไง
ทำดียังไงก็แค่ซวย
ไม่เหมือนที่เขาสวยสวย
ก็เลยเซ็งจะตายชัก ว้า
อยากสวย
ทำไมไม่ค่อยสวย
ก็ไอ้กระจกเฮงซวย
ส่องแล้วไม่สวยอย่างนี้
ไม่สวยแล้วยังปากเสีย
มันชักจะอ่อนจะเพลีย
อย่างนี้จะไม่ให้เศร้ายังไงล่ะหนอ
คนที่สวยสวย
เขาก็ไม่ต้องแบบว่าตะกาย
เหนื่อยกันมากมาย
ไม่ต้องวุ่นวายให้ปวดหัว
คนไม่เคยสวย
คงต้องไปผ่าตลอดตัว
เจ็บก็ไม่กลัว
ให้ผ่ากี่ทีก็เอา
แบบว่าสวยแล้วร้ายร้าย
ทำไมคล้ายคล้ายน่าเอ็นดู
เดียงสาไม่ชี้ไม่รู้
ไม่เป็นไรก็มันสวย
เรามันเป็นไง
ทำดียังไงก็แค่ซวย
ไม่เหมือนที่เขาสวยสวย
ก็เลยเซ็งจะตายชัก เฮ้อ
อยากสวย
ทำไมไม่ค่อยสวย
ก็ไอ้กระจกเฮงซวย
ส่องแล้วไม่สวยอย่างนี้
ไม่สวยแล้วยังปากเสีย
มันชักจะอ่อนจะเพลีย
อย่างนี้จะไม่ให้เศร้ายังไงล่ะหนอ
คนที่สวยสวย
เขาก็ไม่ต้องแบบว่าตะกาย
เหนื่อยกันมากมาย
ไม่ต้องวุ่นวายให้ปวดหัว
คนไม่เคยสวย
คงต้องไปผ่าตลอดตัว
เจ็บก็ไม่กลัว
ต้องผ่ากี่ทีวะเรา
แบบว่าสวยแล้วร้ายร้าย
ทำไมคล้ายคล้ายน่าเอ็นดู
เดียงสาไม่ชี้ไม่รู้
ไม่เป็นไรก็มันสวย
เรามันเป็นไง
ทำดียังไงก็แค่ซวย
ไม่เหมือนที่เขาสวยสวย
ก็เลยเซ็งจะตายชัก ว้า
อยากสวย
ทำไมไม่ค่อยสวย
ก็ไอ้กระจกเฮงซวย
ส่องแล้วไม่สวยอย่างนี้
ไม่สวยแล้วยังปากเสีย
มันชักจะอ่อนจะเพลีย
อย่างนี้จะไม่ให้เศร้ายังไงล่ะหนอ
อยากสวย
ทำไมไม่ค่อยสวย
ก็ไอ้กระจกเฮงซวย
ส่องแล้วไม่สวยอย่างนี้
ไม่สวยแล้วยังปากเสีย
มันชักจะอ่อนจะเพลีย
อย่างนี้จะไม่ให้เศร้ายังไงล่ะหนอ